Zgłoś

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za krytyczne oko.  Zrobienie karykatury nie było celowe, ale dobrze, że zwróciłeś na to uwagę, tak jak i poprzednia czytelniczka :) punkt do zastanowienia. Pozdrowienia!

@Naram-sin Jak zwykle masz rację.  Postaram się lepiej pokazać myśli.    Pozdrawiam serdecznie 

@Navyeth Styl bardzo trąci myszką.   Większość rymów to słabe, gramatyczne, np. biło/kryło, głębokie/szerokie, wersach/wierszach. W ten sposób można wygenerować setki rymów, które nie mają większej wartości, no ale rym się klepie, wiersz leci...   Tekst naszpikowany patetycznymi wyrażeniami: krzyk rozpaczy, cień ducha w czeluści, głucha cisza, żałość, do tego - a jakże - serce, łzy i krew w co drugiej niemal linijce. A temat przecież sam w sobie ma duży ładunek emocjonalny, nie trzeba tego dodatkowo podkręcać i zakrzykiwać. Im bardziej bolesne treści wiersz ma przekazać, tym uważniej należy szafować słowami.   Miejscami niektóre linijki wyłamują się z rytmu, a szkoda, bo akurat dobry rytm mógł być zaletą w tym wierszu.  

Dwie ostatnie tercyny najlepsze.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I to jest to, czego brakuje w wierszu. Nudę, zwyczajność też trzeba umieć opowiedzieć, paradoksalnie - nie zanudzając czytającego.   Dlaczego z tej starszej kobiety zrobiłaś jaką karykaturę?   Przydałaby się też jakaś selekcja materiału pod kątem konkretnego, wcześniej sprecyzowanego zamysłu. Tekst jest za długi i nie ma żadnej klarownej kompozycji, nie wiadomo dokąd zmierza i po co, na dobrą sprawę, został napisany.