Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Elokwencja


Rekomendowane odpowiedzi

Witaj Dominiko - przykro mi ale popieram przedmówców - pytasz gdzie piszę że to nie wiersz - a ja zapytam a gdzie twierdzenie że to wiersz.

Bo ja takiego -  nie widzę - może jest to jakaś gra słowem ale nie bardzo

rozumiana - i nie gniewaj się na większość która ma rację - może następny zabrzmi

poezją - trzymam kciuki.

                                                                    

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Niekoniecznie to musi być haiku - niekiedy fraszki są krótsze, albo i miniaturki wierszy białych (wolnych)

Na przykład taki tekścik (zapisany w metrum haiku przeze mnie)

W piaskownicy
malec podjada mięsko
- samo przypełzło...

...

albo

.

Co tydzień nową powinna być
władza i ... damska rzyć

Edytowane przez Bronisław_Muszyński (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Sztuka jako byt osobowy nie istnieje więc nie może mieć w dupie niczego.

A że autor tego wpisu nie rozumie czym jest sztuka to widać, słychać i czuć.

I kiedy ktoś nie dorasta do sztuki to usiłuje sztukę sprowadzić do parteru, choćby gówna w nocniku, postawionego w złotej klatce na środku rynku.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dominiko,

też miałam problem z Twoim utworem ;)

Ale że się w pewnym momencie zawzięłaś

i stwierdziłaś, że coś w nim jest, to coś znalazłam.

I odczytałam to jako zachętę do dotrzymywania obietnic

w milczeniu, unikania paplania o przedsięwziętych czynnościach i sumiennego ich wykonania ;)

Ale jak widać nie było to zgodne z Twoim zamysłem, który poniekąd jest dość ciekawy ;)

Pozdrawiam ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witaj Marlet - jestem pełny uznania - toć to arcydzieło - nobel tuż tuż - oczywiście

że żartuje -  dobrze celujesz - 

                                                                                                                                     pozd.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Jasiński Łukaszu, bardzo bogata rodzinna biografia/historia.  Pamiętam tylko, że mój dziadek ze strony mamy był ułanem Pilsudskiego i wrócił z wojny jako inwalida, spadł z konia podczas bitwy i nabawił się garba, tyle tylko pamiętam z opowiadań, byłem wówczas małym chłopcem. Wiem także, że jedna z moich ciotek posiadała szablę ułańską, zapewne była to szabla mojego dziadka. Jeśli chodzi o nazwiska, to moi przodkowie należeli (z obu stron) do szlachty - Orłowski, Pietras, Gulewicz, Korzeniowski, niestety szczegółów nie znam.  Jedni mieli posiadłości w okolicach Legnicy, drudzy utracili wszystko co mieli na kresach. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W sumie dziękuję, troszkę przyjrzałam się na spokojnie swojemu testowi :-)         Troszkę poprawiłam. Natomiast: I w butach jak kot w butach, jest bardzo dobrze :-) Jak najbardziej zegar NIE na ścianie., tylko na telewizorze, ale już go nie chcemy ;-) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)     Dawno nikomu nie chciało się już komuś tak poprawiać :D Dziękuję @andreas i @Rafael Marius i @Łukasz Jasiński i @Nata_Kruk :-)
    • @Annie Świetne - aranżacja (i muzyczna, i wizualna) powściągliwa, a wyrazista. 
    • Trochę mnie nie było tutaj    Na każde drgnięcie telefonu Sprawdzam, czy to ty  Choć wiem, nie powinienem  Realne wydają się sny  Pasujemy jak ulał  Jednak nie pasuje nic  To marzenie czy zaduma Nie pozwala nam być   
    • Nowa karta, któż to wie? Życie biegnie, zmienia się. Ludzie mówią: wieczny pęd, Los w harmonii gubi dźwięk. Pelargonia, prosty kwiat, Cichy świadek naszych lat. Wciąż rozkwita mimo burz, Od wiek wieków - trwa bez słów. Rok się budzi, siłę daje, Jakże szybko ta ustaje. Wstaje cicho, niebywałe, Ile wrażeń nam oddaje. Krętych ulic wiele jest, Proste, strome tudzież też. Idziesz, biegniesz, przeskakujesz, Padniesz, wstań - moc budujesz.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...