Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Poranek


Rekomendowane odpowiedzi

Budzę się, za oknem piękny dzień,
Wstaję, do kuchni idę jak cień.
Jak zawszę nastawić wodę na kawę,
Załatwić z łazienką sprawę.
 
Żal... Jak tak patrze na Ciebie,
Zaniedbane włosy zarost, nie dbasz o siebie.
To Twoje spojrzenie bez życia,
Jak Byś miał coś do ukrycia.
 
Rozmowy do szkła są pomocne czasami,
Stawiamy się na nogi sami.
Wygląd z grubsza odświeżony,
Zarost z twarzy został też zgolony.
 
Wiem że nicość w moich oczach pozostała,
Ani lustro ani kawa temu nie podołała.
Słoneczny dzień, na który pomysłu brak,
Nawet moje myśli są niczym w klatce ptak.
Edytowane przez ZnamCięNaWylot (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"Załatwić z łazienką sprawę. " - no błagam, bez takich prozaicznych czynności

w poezji, na przyszłość, ok?

Czytelnik naprawdę nie musi o tym wiedzieć ;)

Poza tym, polecam czytać swoje wiersze na głos,

a nawet próbować je zaśpiewać ;)

W ten sposób łatwiej wyczuć odpowiednią rytmikę

i sprawdzić, czy tekst będzie robił wrażenie na odbiorcy,

bo to co nam, autorom,  do głowy przychodzi

może wcale nie brzmieć tak atrakcyjnie dla czytelnika ;)

Tyle tymczasem, życzę powodzenia i gratuluję odwagi,

mnie wiele lat zajęło, zanim przełamałam strach przed publikacją swoich utworów ;)

Pozdrawiam serdecznie i świątecznie ;)

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Chciałabym poprosić o inne rymy.

pozostała - podołała

odśnieżony - zgolony

ciebie - siebie, jeszcze jedno "ebie" i Cię pacnę łapką na muchy.

 

Rymy to nie są siostry bliźniaczki. Mają podobnie brzmieć, a nie wyglądać..

Np. siebie - nie wiem, dziewięć, ubiegniesz, itd.

Unikaj łączenia tych samych części mowy.

 

Tymczasem spadam, nie gniewaj się :)

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Płyną myśli płyną słowa, 
Pełena ich jest moja głowa.
Płyną myśli płyną słowa,
Nie poprawna wiersza mowa.

 

Cóż mam zrobić, że to tak wychodzi,
Nikomu chyba to nie szkodzi.
Cóż mam zrobić że to tak wychodzi,
Że wiersz wszystkim nie dogodzi.

 

Prosty człowiek proste wiersze,
Tak już mają wszystkie pierwsze
Prosty człowiek proste wiersze,
Lecz nie to jest najważniejsze.
 

Stukne głową w twardy mur, 
Może końcówki rzucą sie na sznur.
Stukne głową w twardy mur,
Tak wiem, zachowałem sie jak knur.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bardzo ładnie.  Osobiście nie lubię tapet, ściany też sobie przecież żyją.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Gdybym potrafiła słowami namalować to, co się we mnie dzieje, byłby to jeden wielki, kolorowy chaos, jak z obrazów Jacksona Pollocka. Nie lubię w sobie tego stanu gryzącego zawieszenia, strachu, czy nieumiejętności podjęcia decyzji.   Tak bardzo chciałabym umieć poddać się życiu, miękko i intuicyjnie płynąć omijając mielizny. I chciałabym umieć nie bronić się przed tym co dostaję, na korzyść tego co już mam, co jest pewne i bezpieczne. Chciałabym miekką gąbką wytrzeć to, co było i nie czuć potrzeby zapalenia kolejnego papierosa na myśl o przyszłości. I chciałabym być prosta. Nieskomplikowana. Nie myśleć, nie zastanawiać się, nie analizować ustawicznie. Nie bać się. I chciałabym nie mieć tych wszystkich dylematów, które mam. A życie mieć w ciepłym kolorze drewna: bez sęków.   Tymczasem zamykam szczelnie drzwi i wsłuchuję się w siebie. Z namaszczeniem buduję mur dystansu – wysoka fortyfikacje z ironii, podejrzliwości i kpiny.   I być może z czasem nauczę się jak nie mówić zbyt wiele, nabiorę wprawy w żonglowaniu całkiem nieważnymi słowami, poźniej całymi frazami: absolutnie bez treści.   I być może kiedyś odnajdę siebie w stercie zapisanych skrawków papieru.
    • A komu bije dzwonio. Łut szczęścia zawsze potrzebny.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Taki oderwany jakby, jeśli w 2 zwr. bez ogonka spaceruje. Pzdr :)  
    • Ja tam się cieszę, że lwów nie widzę. ;)
    • gdzie jesteś maleńka smutno jest po tobie łut już się wymieszał nie wiedząc, co robić poprzez pola, łąką spaceruje z chęcią oby ciebie spotkać aż uczuć objęciem jesteś zbyt niewinna bym dzwon zauważył; w świecie atrakcyjnym odejść z brew odważył
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...