Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tak wiem jestem niepokorny bowiem milczę
pełnymi zdaniami krzyczę ciszę zabijam komary
uskrzydlone harpie brzęczą mi w mroku który noszę
w torbie z zeszłorocznymi zakupami z wyprzedaży

używanych dusz abgrejdowanych świeżym sumieniem
prasowanym pod ciśnieniem opinii jedynie słusznych
poglądów na temat polityki miłości napędzanych
chemią hormonów produkowanych na bazie jaskółczych

gniazd nieruchomości śmigłych grotów kolących
niebo choćby bez aniołów byleby z tobą nieznajomą
zadomowioną od dawna pod pazuchą w miejscu
gdzie nie dochodzi złudny spokój ciszy przed burzą

a na krańcu świata domek i pokój z widokiem
na sąsiednią galaktykę basen podwodny ogródek
sypialnia obszerne łoże z baldachimem liści
dwoje kochanków zastygłych w bursztynie

Opublikowano

@Jerzy_Edmund_Sobczak
...
Jeśli takie bzdety ktoś umieszcza w dziale "wprawni poeci", to czas umierać. Ciekaw jestem, jakie specyfiki chemiczne były w składzie dopalacza, na którego bazie powstał ten tekst. Jeden wielki skowyt zbudowany wyrwanymi z przebłysków świadomości słowami. Hadko czytać...

Opublikowano

@Bronisław_Muszyński

Bronmuszko, Ty moja ukochana, a tak brakowało mi twojego bzyczenia bez sensu. A Ty jesteś tu i wspierasz mnie swoją zapiekłą nienawiścią do ludzi wszelakich. Czyż to nie cudowne, że świat jest taki maleńki, jako ta polana, na której gówno borsucze i oczywiście moja ukochana Bronmuszka. Ach, nurzaj się w gówienku, będziesz piękniejsza.
A nie mówili ci tata z mamą, wuj z chujenką i babcia z dziadem, żeby nie zaczepiać alchemika?
Toć on straszny. Eliksiry i dryjakwie wszelakie zna na latające i biegające. Tym razem, znaj moje serce, alchemik będzie łaskawy i nie pryśnie muchosolem. Przydepnie obcasem. Chociaż fuj, czy warto zeskrobywać, czy kupić nowe?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Tectosmith  @violetta U mnie w Kanadzie śnieg i rzeka ścięta lodem, a krajobrazy jak u Dziadka Mroza. Odpowiednie buty i w drogę.:)
    • @Berenika97 Ten wiersz jak słusznie zauważyłaś, posiada elementy odwróconej modlitwy. Jest zupełnie przeinaczoną prawosławną wersją Ojcze Nasz, oraz cerkiewnych psalmów.  Jak widać wieki i pokolenia mijają a w Rosji nadal duch carskiej opriczniny i czerwonego terroru ma się jak najlepiej i nigdy nic się nie zmieni w tym temacie. Ale kto się pod pręgierzem chował to i pod nim umrzę. Natchnienie do napisania tego wiersza, wziąłem z debiutanckiej płyty "Litourgiya" jednego z moich ulubionych zespołów Batushka. Początkowo nawet myślałem by stał się piosenką ale zostało jak jest.
    • @Amber dziękuję, tak mnie naszło ;)  Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Leo Krzyszczyk-Podlaś a trwam :) Pozdrawiam @jeremy dziękuję zawsze mam dylemat z tą interpunkcją :) Pozdrawiam @Waldemar_Talar_Talar bardzo dziękuję Także pozdrawiam
    • 2. Przed burzą   1.   Nie było błyskawic. Tak zwykle zaczyna się koniec świata.   2.   W Macedonii król, co mierzy ziemię krokami żołnierzy.   3.   Grecja — stara dama, wciąż maluje twarz, choć już po uczcie.   4.   Ateny przemawiają. Nikt ich nie słucha, bo mówią wszyscy.   5.   Zrodzeni w chwale, Tebańczycy teraz tłuką garnki.   6.   Filip gra w kości. A Grecy spierają się, kto rzuca pierwszy.   7.   Z północy schodzą nowi pasterze — z włóczniami zamiast kijów.   8.   Nie będzie kroniki. Bo kto chce słyszeć, że to dopiero początek?   cdn.
    • @Berenika97 Armia jak morze. A człowiek i tak zostaje sam przed ciosem.   Temat samotności przewija się rzeczywiście przez cały utwór i sposoby mnie lub bardziej udane radzenia sobie z nią.   Odnośnie lapidarności w utworach, to moim pierwszym tomem poezji przeczytanym w całości był Z. Kubiak "Grecy o miłości , szczęściu i życiu: epigramaty z Antologii Palatyńskiej". Dawne czasy :)   Przygodę z pisaniem poezji zacząłem od tworzenia haikupodobnych miniatur. Dopiero z czasem zacząłem je łączyć w ciągi narracyjne.    Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...