bruk

[luna_]

śnił mi się twardy i kamienny bruk
jak dawniej z przeszłym wiekiem
i pierwszy stopień pierwszy próg
i wrota siódmych piekieł

brudnych obdartych dzieci szyk
we łzy ubrane cienie
w oczach ich obłęd ciszy krzyk
a w oczach ich zdumienie

podarte łachy targał wiatr
deszcz mazał małe twarze
stopa za stopą w szary świat
w niewoli tatuaże

gdzie okiem sięgnąć martwy las
szumiał przygrywał losom
czuć było swąd palonych ciał
a one szły na boso

i płakał ciszą niemy bruk
choć uczył się milczenia
kiedy tak z głodem dzieci szły
płakała z nimi ziemia

gdzie idzie kilkuletni świat
gdzie głodu jest zbawienie
kiedy po plecach smaga bat
a w oczach lśni zdziwienie

[Waldemar_Talar_Talar]

@luna_

Witaj - no i się narobiło Luno - znaczy bardzo zabolał mnie ten widok
widok tych nic niewinnych dzieci - słyszę ten bruk - boli .
Nigdy więcej niech świat nie pokazuje takich obrazów .
pozd.

[WiJa]

no i komu by bruk nie kojarzył się z upadkiem, chyba tylko brukarzom :)

[luna_]

@Waldemar_Talar_Talar
czasami mam trudne sny...

[luna_]

@WiJa
faktycznie :)

[Jacek_Suchowicz]

@luna_
widzę drogę w Auschwitz, Niemców esesmanów jak batami poganiają dzieci do komór gazowych

pozdrawiam

[luna_]

@Jacek_Suchowicz
dzieci nie rozumieją wojen, stąd zdziwienie w ich oczach...