Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

W wierze kłamst


Rekomendowane odpowiedzi

I nie jeden dzień i nie wieczność
Ani sekunda ani nawet dwie
Człowiek udaję wierność
I chodź każdy dostrzega i dobrze wie
Nie umie oczytać wersów ludzkich kłamstw
Stosów ludzkich niepotrzebnych wyrysowanych warstw
Ściśle rzucanych kamieni w czerni i bieli
Ukrywających szarość ludzkich żądań
I chodź i byśmy szarość ujrzeli
To czy nie będziemy wciąż ślepi
Bo cóż uczucia niosą i przysłaniają czar wielkich ślepi

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ktoś jednak, jak pan widzi, zerka na wrzucane teksty.

Mateuszu, cały Zieleniak już wie, żeś jest młody.:-))))

To widać, słychać i czuć.

Dlatego jesteś traktowany ulgowo, troszkę, jak pacjent.

Ale to nie jest lecznica. To portal literacki, który oczekuje, a nawet wymaga przynajmniej dążenia ku poezji.

Twoje teksty są niestaranne. Widzę, że jesteś dysgrafem. Ale, jeżeli masz tę wiedzę i świadomość, to proszę - przed publikacją swoich tekstów zerknij do słownika. Sprawdź, bo obrażasz język polski i Portal Literacki lekceważeniem.

Treść Twoich tekstów to bunt. Podzielam go. Ale nie dotrze do nikogo sensownego w takiej formie.

Pozdrawiam serdecznie. E.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @globus tak to jest - nasze wybory-pozdrawiam 
    • @Patixson i tak bez końca - pozdrawiam - fajne
    • W pierwszej chwili spodobał mi się bardzo tytuł,  przede wszystkim jako coś oryginalnego :)   Oprócz tego treść hermetyczna, pełna osobistych symboli i mistycyzmu.  Ale ogólnie w przekazie wyczuwam tęsknotę za bliską osobą połączoną z lękiem  przed stratą jakiekolwiek śladu po niej, nawet tego w pamięci Peela, lękiem przed jej zniknięciem.  Ostatecznie Peel decyduje się pielęgnować każdą wspólną chwilę, doceniać jej obecność, dziękować za to adresatce/adresatowi i sile wyższej. Puenta to dla mnie mistyczna nadzieja i ufność, oddanie pełne uroku.    Interesujący wiersz :)    Pozdrawiam    D.   
    • @Wiesław J.K. W podstawówce takie zabawy to by były okrzyknięte deprawacją dzieci i młodzieży :)  Chociaż... ja sama miewam szkolne fantazje, ale to akurat nie tu.. xd Aczkolwiek miło mi poznać Twoje spojrzenie i skojarzenia :)   Serdecznie :))   Deo
    • Bardzo obrazowy, mięsisty, bogaty w metafory.  Widzę w nim obraz kobiety rozczarowanej dotychczasowymi relacjami erotycznymi,  a może współistnieniem z ludźmi w ogóle?  Ucieczka w samotność to dla mnie prywatnie bardzo bliski motyw, sama to robię często, gdyż mam dużą potrzebę ciszy i przestrzeni. I (chyba podobnie jak Peelka) często mam wyrzuty sumienia wobec osób, które mnie polubiły, pokochały i za mną tęsknią.  Ale Peelka czuje też chyba (choć może w mniejszym stopniu od innych) potrzebę bliskości, po coś w te, (nieudane) relacje wchodziła...  Mam wrażenie, że ona tu okropnie cierpi i ja to cierpienie jakoś podzielam, bo sytuacja liryczna, refleksje i uczucia Peelki są podobne do tego, w czym obecnie sama jestem.    Pozdrawiam ciepło   Deo
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...