Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jest muzyka co obnaża brudne myśli człowieka
źródło pożądań i bezwstydu
spłukiwane przez deszcz tkliwy i łagodny
a czysty jak skwar w spiekocie dnia

jest obraz co oczy mętne oczyszcza
morze delfinem srebrnie ryte
tworzone przez klęski ludzkich namiętności
i głuchych królów milczących tyranii

jest litość co niszczy ostatki wzruszenia
potłuczone skrzydła bladych aniołów
zdeptane zasmuconymi stopami
jak ptak niepokoju w sanktuarium gwiazd

Opublikowano

Upojenie

Jest wiatr, co nozdrza mężczyzny rozchyla;
Jest taki wiatr.
Jest mróz, co szczęki mężczyzny zmarmurza;
Jest taki mróz.
Nie jesteś dla mnie tymianek ni róża,
Ani też "czuła pod miesiącem chwila" -
Lecz ciemny wiatr,
Lecz biały mróz.
Jest deszcz, co wargi kobiety odmienia;
Jest taki deszcz.

Jest blask, co uda kobiety odsłania;
Jest taki blask.
Nie szukasz we mnie silnego ramienia,
Ani ci w myśli "klejnot zaufania",
Lecz słony deszcz,
Lecz złoty blask.

Jest skwar, co ciała kochanków spopiela;
Jest taki skwar.
Jest śmierć, co oczy kochanków rozszerza;
Jest taka śmierć.
Oto na rośnych polanach Wesela
Z kości słoniowej unosi się wieża
Czysta jak skwar,
Gładka jak śmierć.



St. Grochowiak

Na tym się Pani oparła?

Opublikowano

Nawet jeśli Grochowiak był inspiracją - to jest to zupełnie samodzielny wiersz.
Można wyczuć na początku nie tylko frazę, ale również jakieś refleksy motywów. Od połowy, od "klęsk ludzkości" - jest już samodzielny. Co widać, bo jest gorszy - traci liryczność, a zakopuje się w "problematyce". Ale to niezły kawałek - napisany nawet bardzo.
Takie mam uzasadnienie.
pzdr. b

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




oczywiście trudno się z Panem nie zgodzić, lecz mając skojarzenie ze znanym wierszem, automatycznie, podświadomie porównuję ten do tamtego:) tan wiersz jakoś do mnie nie przemawia. wszytsko niby klarowne i oczywiste, jednak, dla mnie osobiście dużo by zyskał gdyby nie był napisany w takiej właśnie formie.
cóż widzę że teraz ostro trzeba wszytsko uzasadniać, bo inaczej wycinają:)

pozdrawiam
Agnes
Opublikowano

Bardzo przepraszam, ale musze odciąć opinie jakoby ten wiersz choć w najmniejszym stopniu nie był samodzielny... On jest całkowicie samodzielny i inspiracją nie był wiersz Grochowiaka, aczkolwiek znam "Upojenie" doskonale. Inspiracją był mój przyjaciel, z którym polemizowałam na różne tematy... wiersz powstał w chwilę po opuszczeniu przez niego mojego domu.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz  Ej no, czyje to dziecko? Niepodobne do Ciebie :) Nie ma loczków rymowanych.
    • @andreas nie ma czego Oboje są bardzo wymagający!
    • W pewnym kraju pewnego razu pewien Ikar zapragnął jak oni wzbić się w powietrze. Wyrosły już mu nawet odpowiednie skrzydła, tak jak im i zupełnie takie jak im. Ale zanim w ogóle wzbił się w powietrze rozjechali go traktorami. Koniec historii. Tekst nie może być dłuższy, albowiem miała miejsce błyskawiczna akcja zapobiegawcza rodem z najgorszych horrorów, a nie bajek. A my może chcielibyśmy bajki, chcielibyśmy baśnie, chcielibyśmy mitów, chcielibyśmy o locie Ikara jednym słowem dużo więcej przeczytać lub chociażby tylko niejedno usłyszeć.   Warszawa – Stegny, 25.05.2025r.
    • @Poezja to życie Warto popracować nad językiem – niech będzie tak szczery, ale może mniej dosłowności, więcej obrazów i melodii w wersach. Zamiast „który dawno temu odszedł w zapomnienie”, można skrócić: „świat dawno zapomniany” – brzmi lżej i bardziej poetycko. „druga połówka” to wyświechtane określenie. Warto poszukać świeższego obrazu.
    • Na początku za bardzo płyn(n)ie.   Człowiek to istota społeczna i niby po to wymyślił social media, żeby ułatwić interakcje ludzi. A stało się dokładnie na odwrót. Chociaż w wierszu nie ma social mediów, poprzedni komentarz trochę mnie wywiódł w maliny. Analizując ad hoc myślę, że oddawanie się komfortowi samotnego życia w świętym spokoju od innych, może wynikać z poczucia, że jeszcze jest na wszystko czas (trafi się jakaś istotna okazja, warta wyjścia ze skorupy). Poza tym są jednostki, które źle się czują w nadmiernie intensywnych relacjach. Ostatnią cząstkę nazwałbym wręcz - autystyczną. To chyba najlepszy klucz. Nadwrażliwość, niestabilność.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...