o czwartej nad ranem

[Kraft_]

deszcz nas nie umył
kiedy szczęściarze liczyli do trzech
pierwszy parasol rozłożyłem z ramion
pamiętasz wypełzłem wierszem
rymami pozbawiwszy życie prozy
na starość po drabinie do nieba
a chmury zgłupiały
na wieść o trzęsieniu ziemi
uciekłaś tak rozłożona niechceniem
jak rozkładają się kasztanowe ludziki

było kiedyś gloria victis
teraz umarli przesypują własne prochy
i nie mów mi że pieczesz szarlotkę
odkąd odchudziłaś jabłka z sadu
moja niepewność pachnie jedynie niczym

[Mariusz_Sukmanowski]

"neostrada do nieba"???

Neostrada – usługa Orange Polska; co to, dobrowolna kryptoreklama w wierszu?, czy zobowiązanie wobec ww.?

[Iru_De]

za dużo grzbków w barszczu! za dużo wątków chce pan poruszyć? i proza starości, i neostrada do nieba - patetyzm do potęgi! i kasztanowe ludziki - warto im poświęcić osobny wiersz, i trzęsienie ziemi, i "niechcenie"!!!!