Deliberacje biblijne

[makarios_]

Mając na względzie grzech Adama,
dumam nad wiarą cną Abrama
- służy ku temu mi aszrama,
która pociesza jak agama...

...acz dusza moja to domniema,
że swych obietnic Bóg dotrzyma
- nie zwiedzie żadana mnie bohema.
Utrwala prawdę tę engrama...

Mój los podobny do pielgrzyma,
nierzadkie w nim są złe ekstrema,
niekiedy trapi zła enigma,
pomaga wytrwać mi estyma...

Już od Edenu trwa infamia,
ściągana na lud przez "imama",
jest traktowana jak infama,
przez wielce złego też nizama...

Szatańska horda jest łakoma,
dóbr ludu które jak miszima,
wszak przyciągają ją kilkoma,
także biurami - jak reklama.

Są dla hord Goga jak makrama,
zdobna splotami wszak, tyloma
- tworzą je zgrabnie te optima,
z których wynika ich renoma...

Gog z Magog dzierżyć chce supremat,
rozważa jeszcze ów dylemat,
czy dobra Świadków wnet otrzyma,
które dostrzega wszak oczyma...

Lecz w oczach Bożych to oferma
i chociaż na kształt jest olbrzyma,
zwodzi diabelska go pleroma
- sczeźnie do szczętu ta proklama...

Swoją wszechmocą Bóg powstrzyma
zapędy Goga - rzecz wiadoma,
cokolwiek bowiem on wyduma,
Jehowa swoich słów dotrzyma...

Potęga wrogów jest rzekoma,
przeto z niemocą jest tożsama,
Jehowa włada wciąż tyloma
siłami - świadczy też Sodoma.

Przyszłych wydarzeń jest świadoma
społeczność Świadków, tak uprzejma,
swego rodzaju gra - ultima
w swoim wyniku im znajoma...

Swą suwerenność Bóg utrzyma,
Armagedonu wnet zadyma
ekspansję Goga wszak powstrzyma.
Ten wiersz zrodziła cna zaduma...

[img]http://slonskogodka.com/wp-content/uploads/2011/10/zaduma.jpg[/img]