Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie chcę już zwiedzać. Tylko się ubrać w zwykłą kurtkę i wyjść przechodzoną ścieżką, bezmyślnie. Dotrzeć do sklepu i znaleźć produkty, w wysiedzianych miejscach. Od zawsze tam są przecież. I nie czekają, nie myślą i nie chcą. Wysiadują... Nie! Proszę, nie teraz.

Chcę uciec: od bredni, gadania do siebie, mówienia do pralki, że lubię jak mruczy i kręci; od wykrzywiania się w lustrze jak głupek, przed modlitwą: "Powołany - Czyż Nie Było Lepszych".

I słowami chcę władać, co są marno-puste. Mówić w zakochaniu same kocham, kocham! Zamknąć się w pokoju i w końcu posprzątać, sterty śmieciowierszy - zaświadczeń choroby.

Jestem nosicielem zespołu Tourette'a, w ciężkiej odmianie - żyjącego słowa.

Opublikowano

@Uriel_Aod
Diagnoza tego, który nie składał przysięgi......, a tej lekarskiej,
1) Zażyj tabaki
2) Co po za tym, czy ma Pan rację
3) W zasadzie to ja do końca nie jestem pewien
4) Ale, dlaczego nie
5) Nie, tak być jednak nie może
6) ach, a czy lubisz Pan morze
7) bo może, lepsze są Kajmany
8) albo kajmany, bo stare, wylegują się w słońcu i na coś też czekają, tylko one od jakiś 120 milionów lat.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 dziękuję 
    • kocham cię — nie w czasie, lecz w szczelinach między sekundami, gdzie myśl jeszcze nie wie, że jest myślą a oddech to tylko cień płuc, których nigdy nie dzieliła odległość czuję cię, jak puls w skórze planety jak dym wspomnienia na języku snu jak światło, które nie zna źródła, a jednak prowadzi tęsknię, ale nie linearnie, tęsknię spiralnie, jak galaktyka za własnym środkiem jak echo, które szuka głosu którego nigdy nie było twoje imię, to nie litery, to ciąg drgań we mnie, które kładą się w poprzek języka i cicho kruszą alfabet przyjdź, nie po ziemi, ale przez miękkie granice istnienia, gdzie nic nie dzieli „ja” od „ty” a „my” nie potrzebuje zgody bo jesteś: nie obok nie naprzeciw ale we mnie, jak światło, które zna mnie zanim się zapalę    
    • @Annna2   Tu nie chodzi o sąd, tylko: o merytoryczną krytykę - ludzie ograniczeni intelektualnie każde fragmenty z Tory, Talmudu, Pisma Świętego Nowego Testamentu i Koranu - będą próbować dopasować do współczesnej rzeczywistości, a rzeczywistość jest taka: czy stado much, które leci do każdej kupy - ma rację? Inny przykład? Dla sekt monoteistycznych Dekalog jest świętością, tymczasem: to nie ten tam na górze dał ludzkości Dekalog, tylko: stworzył go Mojżesz na podstawie obserwacji zachowania własnego ludu.   Łukasz Jasiński 
    • @Annna2 Miałam na myśli tęsknotę - dla mnie to też odcień miłości. Gdybyśmy chcieli wszystkie jej odcienie ułożyć na wachlarzu, to począwszy od czci, uwielbienia, podziwu, empatii, współczucia, życzliwości, tęsknoty... i litości, tej szlachetnej  - to nadal wszystko wchodzi w jej skład. Nie wymyśliłam tego, tylko zakreśliłam sobie ołówkiem, w powieści Nędznicy, Wiktora Hugo - i zgadzam się tym. :)
    • I bardzo słaby w sensie poligraficznym - forma danego tekstu musi zachęcać czytelnika, a nie - zniechęcać, chaos, brak estetyki i bylejakość - oczy bolą...   Łukasz Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...