niepokoje

[monika_dudzik]

Jakkolwiek stanę, nad przepaść zrzucam ciężki wzrok,
gdziekolwiek jestem ,czuję strach ,który zaciska dreszcz,
nie pocałunek na ratunek,w ramionach też nie stopnieje.
Niepokoje się utożsamiły z duszą,moim imieniem każą się nazywać.
Jak nie pragnę ich ,tak one pragną mnie dopaść,jak mogłabym się poddać …
Jak zęby zacisnę ,nie pogryzę ,więc pięści zaciskam i tarcze z uśmiechu stawiam przed siebie.
Tak ,przed wami niepokoje się bronie , bez walki się nie poddam.
Nocą atakować ,taki podstępny plan macie? Więc was nie zaskoczę, kiedy spać pójdę?
I kto wygrał bitwę?
Jutro dzień piękny!
I kto wygrał wojnę?
Moje gwiazdy wam mówią dobranoc.