Próbując złapać szczęście

[Mateusz_Wojciechowski]

Nie szukam pomocy nie widze zguby
Tylko daj mi siebie daj mi luby
Daj mi ukruszek choć mały o smaku jak wspaniałym
Mą miłością wieczną oddam ci stokroć i uściskiem ofiarnym


Nie śpiesze się nie rozbijam się jak kamień kruchy
Gdy widze promyków słońca taneczne ruchy
Budze śie we śnie wtulonu pierzyne kłamstwa
Znów wiedząc że to chwila że to sprawka twa


Choć wiem że to złudzenie
Nie chce i nie proszę o zbawienie
Ta chwila ulotna jak lokomotywa pędząca


Trwa tak krutko i odpływa wdal mała łudką
Prubuje zatopić pruje zatopić żąle
Ale znów do twych dzwi głośno walę