Grobowce Tutenchamona

[Marek Ciućka]

Urodziłem się w martwym królestwie bogów -
Ziemi zhańbionej przez istotę ludzką,
Wyrosłą ponad ziemię, niebo, Boga i samych siebie.

W świetle zimnego księżyca stoję na tym cmentarzu
I patrzę na zwłoki martwych za życia istot,
Nieczule spoglądających w me ukrwione serce.

Chłód powiewa między mymi włosami,
Obierając resztę mego ludzkiego "Ja",
A ja wierzę, że słońce jeszcze zaświeci
Nad każdym z grobów Tutenchamona;

Bo gdzieś jeszcze promyk myśli jak ja,
Ktoś pragnie, czuje, marzy i śni nocą;

Lecz słońce, słońce już dawno wygasło,
Bo Bóg zapomniał dołożyć drwa...