Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"Oboje patrzymy na ten sam księżyc, w tym samym świecie.
Tą samą nicią jesteśmy połączeni z rzeczywistością" (H. Murakami)

Kołysze mnie w ramionach cisza
Otula do snu blask księżyca
A ty gdzieś tam daleko czekasz
I westchnienia nocy moim imieniem oblekasz

Twoje oczy
jak nieskażonego oceanu głębia
w którym duszę zanurzam
by obmyć ją z cierpienia

Czy to serce śpiewa
czy to ty szepczesz
miłosne zaklęcia
pośród diamentowej nocy
atłasowego nieba?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Paulino,
Ciepły, tęskny, klimatyczny i kobiecy. Fajnie, to mi się podoba :)
Masz romantyczną naturę, która przecież nie jest niczym nagannym.
Może tylko trochę ten nadmiar zaimków w tak niewielkiej przecież formie.
(to moje zdanie) sprawia wrażenie natłoku i ciasnoty.
Gdyby się tak ich pozbyć, przynajmniej niektórych, byłoby luźniej wyobraźni.
Popatrz:

Kołysze w ramionach cisza
Otula do snu blask księżyca
A ty gdzieś daleko czekasz
I westchnienia nocy imieniem oblekasz

Pominęłabym 'mym' bo jest passé, jeśli już musisz, to raczej używasz pełnej formy zaimka moim, a nie skróconej, prawda?
Przecież nie mówisz - mym zdaniem, rzecz ma się tak i tak-
Tylko mówisz - moim zdaniem, rzecz ma się tak i tak.
Podobnie ze 'swą'

Nie mówię, że zaimki są złe, bez nich wychodziłyby okaleczone wiersze, mówię o nadmiarze. Przecież kiedy piszesz, że "czekasz" to tam już jest podmiot domyślny (ty)

Kurczę, kiedyś mnie stąd na taczce wywiozą :P
Słonka i serdeczności :)
Opublikowano

@zamiatacz_ulic
Jest w Słowniku Języka Polskiego
słowo - autko, jest nawet auteczko

http://sjp.pwn.pl/sjp/auto;2551243.html
A może byś tak coś poczytał o neologizmach


Zamiataczu_ulic,

Niektórym nie warto mówić prawdy

"Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

Upomnij mądrego, a będzie mądrzejszy; poucz sprawiedliwego, a pomnoży swą wiedzę"

Paulina podziękowała, znaczy jest mądrą dziewczyną, więc nie rób jej krzywdy.



Opublikowano

@Alicja_Wysocka

Witam,
Szczerze powiedziawszy to przyjęłam z pokorą krytykę,
gdyż zagłębiając się w pani utwory stwierdziłam,
że mam do czynienia z profesjonalistką.
Wiersze jak z tomików poezji...

Pozdrawiam serdecznie:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Claire ładnie, spokojnie, niemalże sielsko
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Berenika97 pięknie
    • @Hiala  Świątki przy drogach- kapelki(kapliczki)- majowe odprawiane. I msze i różąniec do Maryi Matki A dziś? Już tej magii nie ma. Piękny
    • Zapomnij, że te chaty pożarte płomieniem, Że w lęku, przerażeniu, śmierć ogniście – krwawa, Gdyż teraz nad ulicą ma unieść się gromko, I „sława Ukrainie” i „herojam sława”,   Zapomnij, że te dzieci nożami zakłute, Że kobiety rozcięte piłą – bez litości, Że po wsiach rozrzucone – bezładne, bezbronne, Bez pogrzebu na hańbę  zostawione – kości.   Zapomnij, że te dłonie na ziemi obcięte, Że główki jasne młode – na płoty nabite, Że dzieci z brzuchów matek brutalnie wyjęte, Że warkocze wyrwane i zęby wybite.   Zapomnij, że tortury iście średniowieczne, Że w okrucieństwa płaszcze odziane – oddziały, Że w dzień sierpniowy, ciepły, krwawą łuną tchnący Ulicę wypełniły – ich brunatne strzały,   Zapomnij, że zakonnic habity zerwane, Aby przed śmiercią zadać – hańbę ostateczną, Że ranni wyciągani z łóżek na dziedziniec, By w huku, błysku wysłać ich – na wartę wieczną.   Zapomnij, że po lasach bandy łupu żądne, Że wsie wrzucone nocą – w czarną śmierci pustkę, Że w miejscu chałup, sadów pozostałe zgliszcza Przeglądają się w ciszy -jak w milczącym lustrze.   Zapomnij o tym wszystkim i nie chciej pamiętać, Uprzejmość wobec gości wszak – to ważna sprawa, A tymczasem nad polem, nad lasem pobrzmiewa, I „sława Ukrainie” i „herojam sława.”   A pamięć o krwi, bólu, smutku i cierpieniu, O tej godzinie krwawej, co ze stepów przyszła, Schowaj głębiej do kufra, nie pokazuj wcale, Tak ta nowa poprawność działa polityczna.  
    • Lekka, żartobliwa forma jest w tym wierszu iluzją, bo w treści kryje się jednak realny dramat. Dystans i humor mogą maskować poczucie bezradności, ale może są pierwszym krokiem do tego, aby odczarować układ bez czasu przyszłego.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Pytanie retoryczne: kto kogo oszukuje?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...