Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Tropikalny raj w Boliwii
- gorszych szczepy nawracane,
doświadczają w nich tragedii,
seksualnie zniewalane...

...dzieci rodzą dzieci potem
ginął w dżungli, lub zadźgane.
Trapią seksualnym aktem
hordy chrześcijan rozpasane.

Katolicy, protestanci
i religii innych wiele
- misjonarze źli, dewianci,
udział mają w... dzieci ciele.

Seksualnie zidiociali,
wbrew nauce z Biblii znanej
- przyzwoitość pogwałcili!
Dotąd trwając w zmowie cwanej.

Pod pokrywką długich modlitw
pożerali
- wzrokiem chciwym,
imają się zabaw, gonitw
- chędożył nawet leciwy.

Nadal pedofilska siatka
chroni, broni tych oprawców,
jednak gęby już nie zatka!
Wieszczą stronice brukowców!

Czym religie są fałszywe?
Babilonem Wielkim! Przecie
słusznie stosuję kursywę,
z Biblii cytując jak wiecie.

Ona potępia obłudę
religijną wszak najczęściej,
bo przypomina cykutę
- zatruwa ufność najprędzej.



http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/christina-kruesi-w-ustalmy-jedno-moje-zycie-przerodzilo-sie-w-pieklo/pks4q
http://natemat.pl/122453,christina-krusi-kiedy-powiedzialam-rodzicom-misjonarzom-co-mnie-spotkalo-nie-uwierzyli-ojciec-powiedzial-musisz-im-wybaczyc
http://wiadomosci.wp.pl/kat,1329,title,Ksiadz-pedofil-z-wyrokiem-dwoch-lata-wiezienia-w-zawieszeniu,wid,17016131,wiadomosc.html
http://wiadomosci.onet.pl/swiat/kontrowersje-wokol-nowego-szefa-dyplomacji-watykanu/jl9vf


[center]http://www.poezja.org/wiersz,1,141646.html

Opublikowano

@ja_bolek

Zdaniem filozofa Michela Foucaulta i jak czytać twoim - http://pl.wikipedia.org/wiki/Gej vs http://pl.wikipedia.org/wiki/Pedofilia.

Mój zestrój ma na względzie to, o czym mówi jego treść i wskazane pod nim wypowiedzi.


[center]http://www.poezja.org/wiersz,1,150236.html

Opublikowano

@Artur_Bielawa

Nierzadko bywa, że kolokwialnie pisząc celibat uderza kapelanom do głowy (nie tylko katolickim jak czytać ze zrozumieniem i bezstronnie). Obiektywnie rzecz traktując nie jest temu winna Biblia (Pismo Święte), która zawiera nauki (przykłady) uodparniające na szeroko rozumianą niemoralność (biblijną porneę, czyli wszelką nieobyczajność płciową). Fanatyzm, także ten przejawiany przez fundamentalistów wszelkiej maści, sprzyja obłudzie moralnej - dulszczyźnie. W związku z tym, postępuję w myśl słów utrwalonych w 1 liście ap. Pawła do Tymoteusza 4:16, pilnując siebie samego, by postępować wg tego, czego naprawdę uczy Biblia. Pilnuję (jak czytasz) też nauk biblijnych i w tym trwam (jeśli wytrwale czytujesz moje zestroje, to w ich treści masz tego dowód), mając przy tym nadzieję, że to czyniąc wybawię wpierw siebie samego, jak również tych wszystkich, którzy zechcą posłuchać biblijnych nauk, które lansuję.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ,,Ja Jestem Drogą,  Prawdą I Życiem,, J 14,6    gdziekolwiek idziemy  wybieramy drogę    GPS pomaga   nie zgubimy się w zdrowiu i szybko  dotrzemy do celu  potrafi jednak i ... wywieźć w pole  trzeba ufać z rozwagą    słowo Boże  nie wyprowadzi na manowce  możemy ufać bez granic    z Nim wstaje dla nas słońce    8.2025 andrew  Niedziela, dzień Pański    Pielgrzymka Myśliborska  Ok.200 osób. Najwięcej młodzieży,  potem starszych. Średnie pokolenie mało, pilnują chleba powszedniego . Ktoś musi. Chyba takie proporcje były zawsze.  
    • @Leszczym refren chyba najlepszy z tych dotychczasowych 
    • Czy będziesz jeszcze kiedyś wspominać o naszej wspólnej zabawie w podchody — które odnajdzie większą odwagę, które podejdzie do drugiej osoby?   Tak bardzo grzeczni, tak bardzo młodzi, tak nieśmiali, jak słońce za chmurką, z nadzieją ciągłą, że wyjdzie ponownie, i znowu oślepi, i znów oczy mrugną.   Czasami niebo chmurzyło się wieczność, a gwiazda, co świecić mi miała za oknem, zamiast znów wyjrzeć, zmierzała w ciemność, oślepiać innych swym blaskiem przelotnym.   Lecz jak daleko by nie uciekła, dnia kolejnego znów mnie witała, a będąc w jej blasku, czułem z nią jedność — była czymś więcej niż wodór i skała.
    • Wszystko jebło. Nie runęło – roztrzaskało się na milion kawałków, a ja zostałam w epicentrum chaosu, zalana ogniem własnej pustki, lodem, który wbija się w kości.   Cisza krzyczy. Każdy oddech wbija się w płuca jak tysiące ostrzy. Każda myśl, każde wspomnienie, każdy cień – rozrywa serce na kawałki, które nie chcą się już złożyć.   To była miłość. Cała, prawdziwa, dzika i pełna nadziei. Oddałam wszystko, co miałam, serce, które biło dla Ciebie, każdą cząstkę siebie, każdy uśmiech, każdą noc, każdy dzień.   A Ty odszedłeś. Nie było ostrzeżenia, nie było słowa. Tylko pustka, która zalała wszystko, co kiedyś miało sens. Świat stracił kolory, dotyk, smak – została tylko dziura, w której kiedyś mieszkała miłość.   Moje oczy patrzą w nicość, szukają ciebie w odbiciach, w cieniu, w każdej drobnej rzeczy. Dusza pali się od środka, rozrywa mnie chaos uczuć, które nie mają gdzie uciec.   Każdy ruch, każdy oddech, każdy dźwięk jest ciężarem, który miażdży ciało i serce. Wszystko, co kochałam, co dawało poczucie bezpieczeństwa, rozprysło się nagle, zostawiając tylko ból i tęsknotę.   Próbuję oddychać, próbuję iść dalej, ale pustka jest oceanem, który wlewa się do płuc, zalewa serce, kruszy każdy krok, ciągle przypomina, że to, co kochałam całym sercem, już nie wróci.   Wspomnienia wracają i szarpią mnie wciąż. Nie mogę ich odrzucić, nie mogę ich wymazać. Każdy uśmiech, każdy dotyk, każdy wspólny moment – wszystko wbija się we mnie i pali od środka.   Już wiem, że nic nie będzie takie samo. Nic nie wypełni pustki, która została po miłości, która była całym moim światem, która dawała sens i nadzieję, a teraz pozostaje tylko echo w sercu.   Ból we mnie nie jest cichy. Nie jest mały. Jest jak tsunami ognia i lodu, zalewające wszystko, co kochałam, co dawało choć cień poczucia bezpieczeństwa.   To nie mija. Jest we mnie w każdej komórce, w każdym oddechu, ciągle szarpie, pali, wypełnia chaos, ciągle przypomina, że wszystko, co kochałam całym sercem, roztrzaskało się w proch i pył.   I mimo że nic nie mogę zmienić, ciągle próbuję istnieć wśród ruin, ciągle próbuję znaleźć choćby ścieżkę, która pozwoli przetrwać kolejny oddech, bo nawet w tej pustce, ta miłość, choć utracona, wciąż mnie definiuje, wciąż mnie kształtuje, wciąż mnie boli.
    • tylko walizka terkocze mi znajomo w tym obcym mieście szczerbatymi frontami kpią nawet kamienice
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...