Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Uderza niebywały spokój -
Ogarniam próżnię dłońmi.
Nikt tego mi nie broni,
Nikt nie przeszkadza.
Łza także już mi się nie uroni,
Jestem duchowo spełnionym.
Piszę wiersz, Bóg kieruje moimi słowami -
Jestem nieułożonym, a złożonym,
Przebywam tutaj pod jarzębiną
Nie raz, nie dwa, wieloma razy.
Mam w rękach szczerą odrobinę świata -
Wystarczy mojemu natchnionemu sercu.

Zalew "Czapielówka". Podlasiu i nie tylko

Opublikowano

@Mieczysław_Borys
Zgadzam się z Marlett w kwestii tytułu.

Czytam ten wiersz po swojemu:

Uderza niebywały spokój.
Ogarniam próżnię dłońmi.
Nikt nie przeszkadza nawet łza
już się nie roni -

Jestem duchowo spełnionym.
Piszę a Bóg kieruje słowami.
Tutaj mam w rękach szczerą drobinę
świata - wystarczy natchnionemu sercu.

Starałam się zachować Twoje przesłanie ograniczając słowa.
Nie wiem, czy zaakceptujesz moją sugestię ale ... to już Twoja decyzja.
Wiersz jest duchową refleksją i to czytelnik ma wyczytać z treści a nie z wyjaśnień Autora.

Serdecznie pozdrawiam, Mietku :)

Opublikowano

Marlett - Tak to prawda. Dziękuję Marlett. Dostosowałem się do Twoich rad i skróciłem tytuł wiersza, a i przy tym poprawiłem wiersz.
Co ja bez Was bym zrobił? Pozdrawiam serdecznie. Miecio.

teresa943 - Krzysia, dostosowałem się do Twoich rad - i poprawiłem wiersz, może nie w całości, ale rady wpłynęły na mnie pozytywnie.
Przyznaję, że są uzasadnione! Co ja bez Was bym zrobił? Miałbym stylistycznie gorsze wiersze!... Dziękuję miło. Pozdrawiam. Miecio.

Opublikowano

@Mieczysław_Borys

Uderza niebywały spokój -
Ogarniam próżnię dłońmi.
Nikt tego mi nie broni,
Nikt nie przeszkadza.

Łza także już mi się nie uroni,
Jestem duchowo spełnionym.
Piszę wiersz, Bóg kieruje moimi słowami -
Jestem nieułożonym, a złożonym.

Przebywam tutaj pod jarzębiną
Nie raz, nie dwa, wieloma razy.
Mam w rękach szczerą odrobinę świata -
Wystarczy mojemu natchnionemu sercu.

Wiersz ma kojący klimat jednak podzieliłabym go na strofy. Czytelnik musi mieć chwilkę na oddech :)
PozdrawiaM.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Noxen Hej Noxen, Niestety, to nie jest dobry wiersz. Bierzesz się za ciężki temat. Masz ze sobą moc setek tysięcy poetów i dołączasz do tych, którzy na temacie polegli. W warstwie - nazwijmy ją 'metafizyczną' - nie pojawia się tu błysk jakiegoś nowego podejścia, nowej idei, czegoś świeżego... Wiersz w skrócie mówi o tym, że peel nie wierzy w bajki i uważa, że po śmierci wchodzimy w 'nicość'. Nic nowego, to może na nowo da się to powiedzieć? Skąpy dobór rekwizytów nie pozwala wejść na jakiś głębszy poziom obrazowania. Poruszamy się w wątłej refleksji filozoficznej budowanej na wątłych obrazach. Osobiście lubię, gdy w wierszu jestem w stanie wyróżnić przynajmniej jeden z trzech aspektów (za Lacanem): symboliczny, obrazowy i 'realny', a najlepiej wszystkie trzy, ale to już wtedy Święty Graal. Czyli wiersz mówi do mnie na poziomie symbolicznym, gdy czuję, że podmiot bardziej jest mówiony przez język niż sam mówi. Na poziomie obrazowym, gdy jestem w stanie rozpoznać w jakiś sposób siebie w danym obrazie, a jednocześnie rozpoznać iluzję, która jest konsekwencją tego rozpoznania. I na koniec 'realne' - gdy wiersz rozmawia z moim Brakiem - czymś czego nie da się powiedzieć ani językiem ani obrazem, co wymyka się opisowi, ale uparcie powraca i nie pozwala mi się domknąć w spójną całość. I ten ostatni jest najtrudniejszy do wydobycia. Jeśli wiesz co chcę powiedzieć... Operujesz ciężkimi pojęciami - śmierć, dusza, nicość. Każde z nich osobno ma kaliber 44, ale razem - wcale się nie wzmacniają, tylko znoszą. A poza tym, w Nowym Roku, życzę Ci dużo lektur, wzruszeń i nadawania sensu.
    • @KOBIETA Ja bym jednak jechał przez Kołbaskowo żeby się bezpośrednio wpuścić w niemiecką 11, bo jak wiadomo, Niemiec nie ogranicza fantazji kierowców z temperamentem ;)
    • ach vivienne biedna vivienne cały paryż wypełniony nim to minie kiedyś minie teraz wszystko jego uśmiech jego imię noszą dni   chowasz twarz w dłonie nie mam pocieszenia popłacz vivienne dobre to łzy    przyjdzie znów wiosna wymażesz z pamięci saint-germain-des-prés każdą stację metra teraz już śpij vivienne    
    • To miło mi niezmiernie :)  Dziękuję :)   Pozdrawiam i składam najlepsze noworoczne życzenia :)   @Radosław   Tobie również!    Serdeczności :)   Deo  
    • @violetta  Viola masz piękny kolor ścian w mieszkaniu, i miniatura przednia. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...