Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wiesz
chciałbym jeszcze objąć opadłe liście
może ułożyć te których nie mogłem dotknąć
aby stały się swojskim chlebem
skrzydłami i zapachem na każdą szarość

za oknem moje wysłużone drzewo
przypomina o niepojętym cyklu
szczerości i chwile przebaczenia
u stóp nieskończonej dobroci

wciąż mi przymało naszych rozmów
najbardziej tych w milczeniu
w których każde słowo wciąż ma miejsce
i czas

zrobiłbym wszystko drugi raz
więc całość jest tam
gdzie potrzeba

Opublikowano

@Zbyszek_Dwa
Zbyszku! stóp - stopy !

w pierwszej skasowałabym "może" i w czwartej nie leży mi "przymało" - "za mało" jest poprawnie.

A tak ogólnie b. ciepły wiersz budzący refleksję nad własnym życiem; bywa, że są chwile, kiedy zastanawiamy się nad tym, co było i próbujemy rozważać, czy jeszcze raz (gdyby tak można było cofnąć czas) postąpilibyśmy tak samo. Podmiot liryczny podsumowuje na plus czyli jest to, co miało być. Z puenty emanuje spokój sumienia - tylko pogratulować.

Serdecznie pozdrawiam :)

Opublikowano

O, ale wpadka he, he i dziękuję za życzliwe spostrzeżenie :))
Co do słów stwierdzeń za mało = stanowczo mało
Natomiast przymało = trochę za mało, i oto mi chodziło :))
Jedna i druga forma jest poprawna, wg. słownika.

Tak poza tym, masz racje Krysiu, pogodzenie się z tym co jest obecnie
z tym co jest inaczej niż chcieliśmy, to przeogromna łaska
Cieszyć się tym co było i tym co jest dziś, choć inaczej :))
Można by napisać też, że nie warto żałować tego co było
i docenić to co jest obecnie, beż żalu
ale wtedy brzmi to mniej radośnie – prawda ? :))
Ot tak sobie porozważałem, rozczłonkowałem temat, który wyciągnęłaś z tekstu :))

Jak zawsze serdecznie pozdrawiam :)

Opublikowano

@Zbyszek_Dwa
Co do wyrażeń nie zmieniam zdania ... "przymało" można jedynie przyjąć jako słowo utworzone przez Ciebie ale wtedy dobrze byłoby zaznaczyć kursywą. To tyle i więcej się nie wtrącam :)

W życiu dorasta się do takich momentów, że "waży się" na szali miłości to, co było - najczęściej jest tak, że nawet te złe wydarzenia z perspektywy czasu nabierają innego znaczenia - nagle widzimy, że potrzebne nam było "potrząśnięcie", abyśmy zawrócili z drogi prowadzącej donikąd. Jeśli potrafimy wyciągać wnioski z błędów, to zmieniamy swoje życie na lepsze. Upadki są po to, aby się z nich podnosić i iść dalej bardziej rozsądnie nie popełniając tych samych błędów. No chyba że... ktoś jest jak "muł, którego nie można okiełznać bez wędzidła" :)

Pozdrowienia słoneczne :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • "Nie lękaj się. Ja kieruję tobą. Jesteś tylko Moim narzędziem. Bądź zatem poddana i ufna, abym mógł posługiwać się tobą swobodnie. Bądź stale czujna, wypatruj Mojego wezwania i Mojej woli. Módl się i ofiaruj - ciągle aż do chwili, gdy przyjdzie czas wypełnia twojego kielicha [...] Bądź gotowa przelać go obficie na ołtarzu, jaki ci wyznaczę.                                      I nie pytaj o owoce twojej ofiary. Zaufaj Mi. Owoce złożone będą w Moim domu i tam je zobaczysz, gdy przyjdziesz. "                                                                                Świadectwo 634 Alicja Lenczewska
    • @infelia Niezła gra literacka z kilkoma płaszczyznami narracyjnymi i zaskakującymi zwrotami. Finałowa puenta odsłania prawdziwą naturę tego tekstu: to nie małżeńska sprzeczka, ale egzamin maturalny na temat "Człowiecza dola". Czyli poprzednia część okazuje się być odpowiedzią ucznia na zadanie egzaminacyjne. Prawdziwe życie to często właśnie takie prozaiczne konflikty, frustracje i kompromisy, a nie tylko wielkie, patetyczne tematy. Tak to rozumiem. Bardzo pomysłowo, świetnie napisałaś!  
    • @Maciek.J Maćku, hejter ma przyjemność w czynieniu przykrości, obrażaniu, więc dla mnie jest to rodzaj sadyzmu. Sadyzm to przecież to samo. Pozdrawiam @Berenika97 Tutaj chodzi o jawną przyjemność z dowalania tym, którym się udało, bo to boli. Weźmy sport, najbardziej hejtowaną osobą jest Robert Lewandowski, bo sławny, bogaty i odniósł niewiarygodne sukcesy.   Pozdrawiam serdecznie
    • Pewien dziennikarz młody pisał o celebrytkach reportaż. Zagadnął jedną z nich: – Z czego jesteś znana? Ta rzekła mu z dumą: – Byłam żoną aktora, teraz jestem rozwiedziona. Opowiadam o kiecce, co ma „Diora” na metce. Jestem znana z „lajfu” swego i… elitarnego ego. – A wiesz – pyta publicysta – kim był Seneka? – Seneka? Nie znam człowieka! – Twierdził, że wprawdzie lansu prawo nie zakazuje, lecz u mądrych ludzi wstyd głupotę hamuje.  
    • @Annna2 Bardzo poetycki język, piękny obraz przyrody. Szczególnie podoba mi się sposób, w jaki łączysz konkretne obrazy z abstrakcyjnymi pojęciami - "łąkom strofy poprzewijam, zaceruję srebra" to bardzo oryginalne połączenie. Można to odczytać, że pisanie wierszy to rodzaj naprawiania, uzupełniania świata słowami. A "słowa, w snach co się wełnią" - super! Wiersz ma w sobie coś z jesiennej zadumy, ale też akceptacji przemijania. Niezwykle klimatyczny wiersz - przepiękny.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...