Z ironią na życie

[Artur_Bielawa]

Zawiał wiatr i stał się cud
jeść łyżeczkami można było miód
złodziej snów zbudził nas
zrobił to nie pierwszy raz

Po północy już spaliśmy
do północy czekaliśmy
na różaniec to nie pora
ona się skończyła wczoraj

Płynęliśmy razem z bardem
rozbujanym w tańcu kutrem
okraszonym dobrym żartem
posypanym cukrem pudrem

Tak jak wczoraj tak i dzisiaj
los na włosku sobie wisiał
komuś było to nie w smak
jak wczorajszej giełdy krach

Ręce same biją brawo
życia ciągle jest za mało
w zawartości wrzącej wody
dostrzec można więcej cnoty

O poranku kubek z kawą
raz jest ciężko częściej klawo
świat to niezła giełda marzeń
o tak mnogiej liczbie zdarzeń