Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

wielki błękit.

teraa
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

teraa

teraa

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

był moment kiedy w twoich oczach i moim
zagryzaniu warg, widziałem koło ratunkowe
było ono tylko czarną skrzynką i zardzewiały anioły
wyciągnięte z wody miały okazję na ostatnią fotogeniczną
pozę i sznyt

na brzeg wyrzucone, śnięte kochanki, nagie spowiedzi
ubrane w kastety, przebrane za wilki, pełne odrazy
płynęły w dół

zawlokłem te ciała by cicho zasnęły
pochowałem ich spojrzenia i zakopałem blask ich oczu
ocean bez pytania był le grande bleu, nie było tam cienia
nie było światła. i to głębokość

 

zabrała każdego

Edytowane przez teraa (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


×
×
  • Dodaj nową pozycję...