łączka

[Jan_Wodnik]

potoczyły się myśli po łące ach prosto w słońce
wytoczyły swe pobladłe ciała i rzecz niepospolita się stała
bo oto biała synogarlica rozbiła miedziane lica
i żyć im po polsku kazała ( tak była zuchwała)
a one z wolna zaczęły rozkwitać i kolorami pełnymi wabić
i znów stała się rzecz niepospolita bo łąka zaczęła gadać
rozgadała się łąka w kwiatach i pąkach
w słonecznych promieniach i w cieniu
i tak już pozostało gwarnie na tej łące
a z myśli powstało rzeczpospolite niebo

[gabrysia_cabaj]

można i tak, Janie, czemu nie?
ja wczoraj ułożyłam sześciolatce coś takiego:

Amelia ma ładny uśmiech,
jakby śmiał się kwiat;
a włosy ma jak fontanna.
Kwiat jest różowy,
w fontannie woda pluska -
Amelia ma oczy zielone
i różowe usta:)

dobrego

[Jan_Wodnik]

Czemu nie - i tak też można :) Dzięki za wierszyk - no i pozdrawiam - Amelię również.

[Mieczysław_Borys]

No pewno, że łąka gada - i to różnymi głosami... Pozdrawiam z łąki.

[Jan_Wodnik]

Gada bez przerwy Mietko. Dzk i ukłony.