Spojrzeniem z miejsca urodzenia

[Mieczysław_Borys]

Jakże mam okupić winy,
Że życia upłynęło pięć dekad.
I pobiec na łąkę w te doliny,
Gdzie jeszcze nie dopadł jej melioracji kat.

Tam lotne bociany lądują -
I chodzą po mokradłach,
Gdzie żaby znajdują
W rzeczywistości, nie w snach.

Przyroda bogato zdobiona,
Człowiekowi i ptaku jest boska.
Jedna moja dzisiaj troska -
Nasycić się tym, duszo życiem spłoszona.

Czemu to błąd całe życie boli,
Do tego charakter sentymentalność ukształtował.
A może tymże siebie w człowieczeństwie zachował,
Co z tego nawet przyroda się zadowoli.

Wiosna 2009 roku. Podlasie