Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Włosy miała jak smoła czarnym blaskiem rażące,
Nogi pokryte sadzą. Dwa ogromne wulkany sterczące
Otwierają piekielne wrota. Chcę pić nektar z ust czerwieni,
Składając w ofierze esencję klejnotu, by w głębi Ziemi
Odnaleźć wieczyste spełnienie. Kolejna miga z oddali,
Cała złota. Dojrzałe, obwisłe grusze odlane ze stali
Lekko smagane falą pikantnego jak chińska zupa jeziora
Gładzącego wybrzeża kadzi, lecz już najwyższa pora
Dosiąść rudą z preclem na głowie, lubieżnie konsumując
Jej puszyste wnętrze. Z krtani jęki wibrując
Leczą duszę zranioną włócznią strachu z ambony.
O nierozumni! Z ogrodów edeńskich lud uciemiężony
Woła o ratunek zmuszany do trwania bez końca w klęczącej
Postawie. Spętany, drżący kręgosłup, kolana w palącej
Krwistej kałuży, słuch zatopiony w błocie fałszywych
Akordów czyżyńskich wyjców, agonia robaczywych
Organów, a miało być tak wspaniale w niebiańskim błękicie...
Tam nauka, pot, praca nieskończona, tu, w dole prawdziwe życie...
Powabna wibracja damskiej dłoni ze snu lekko budzi
Śpiącego olbrzyma, znów radość, zabawa, nikt się nie nudzi.
Szczęśliwe wszelkie stworzenie. które mieszka w Krainie
Bezkresnej Ciemności, gdzie Zdrój Ekstazy nieustannie płynie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andrew nie byłam, a marzę by obejrzeć ogród japoński. Fajnego pobytu
    • - Babci Marii. Z dodanymi dwoma wersami.             Ślómbank, a słónko za niam w łókno zagłóndo- jek tam est? Tajskno sia w gałajziach łókłodo jek na uwrocie szczep. A syrce tlo fura i fura wszystke dóry z mniłowania łobzira hej, hej wej! A niebo ziolne i zimowe eszcze padajó cole mokre deszcze. Spsik o Tobzie - to ziesz             Ławka a słońce przez nią do okien zagląda- czy tam też tak jest? Tu tęsknota z afektem się pląta gałęziami układa wśród ugoru drzew. A serce wyrywa się i fruwa. jakby chciało z chmur obdzierać hen hen! Wełniane niebo i zimowe jeszcze bo padają z łez deszcze. Śnię Babciu- to wiesz. Jesteś w miłości wspomnieniach niepoliczalnych wiosen jesieniach. Czy życie daje śmiech?
    • @piąteprzezdziesiąte dobrze, że tutaj ich nie ma:) fajny dzień, choć pracować się chcę :)
    • wczoraj podarowalo mi Wrocław  dworzec wysadził z pociągu  zaprowadził do linii cztery zawiozła pod zoo  po lewej hala stulecia  a za nią cud  znalazłem się w niebie  cudowna muzyka  przy ferii gimnastykujących  się fontann    muzyka i pulsująca woda  rozszczepione promienie słońca  mienią się kolorami  niebiańskie widowisko    dalej zaprowadziła  do ogrodu japońskiego  oryginalne widziałem nie raz  tutaj urocza miniatura  dominują kamienie woda  otaczane gesto przyrodą  to atrybuty ogrodów  również w Chinach    dziesiątka  powiodła do katedry  na starym mieście  zapoznała z licznymi krasnalami    lody ochłodziły gorące głowy  kilka wrażeń w życiu więcej  koszt to wysilek wstania  z kanapy  jak powiedział kiedyś … wiecie kto    8.2025 andrew   
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje za komentarz - cieszy mnie -                                                                                       Pzdr. @violetta - uśmiechem ci dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...