*** (od kiedy...)

[Jolanta_S.]

od kiedy przestałam myśleć o tej
która więdnie szybciej niż kwiaty
wsunięte w czerwony wazon
wbijam oczy w książki

czuję się znacznie lepiej
długie godziny upalnego lata
spędzam zamknięta w betonowej wieży

po pokoju szwenda się mucha
bezczelnie przeszkadza psu śnić
o długich spacerach ulicami miasta
(teraz ma szybkie wybiegi wokół blokowiska)

nie chcę wspominać antyków
czasem mogłabym zbłądzić na długiej
albo przypadkiem wyjść poza miasto

zaczynam uczyć się mówić dla dobra ogółu
choć myśli rozbiegane zupełnie inaczej
i jeszcze w głowie francuska
(niech spoczywa w spokoju)
wiem że kiedyś wyjdzie na zdrowie

[Kulok_the_Bo$$]

Widzę, że nikt się nie kwapi do komenta, więc powiem po swojemu. Mori temat nęci każdego, gdyż mamy pojęcie przemijalności bytu, ale żyć jakoś dalej trzeba, choć bez bliskich to ciężki temat...