„Spotkanie we mgle”

[Krystian_Kosouliev]

Budzę się z poczuciem ignorancji.
Wokół tylko jedna myśl,
Jak się odnaleźć w sieci inspiracji,
W której od dawna nie funkcjonuje nic.

Kiedy podążam za światłem,
Ukazują się obrazy,
Nagle rozmazują,
Nikczemne zarazy.

Lecz wtedy ja, wierząc, że
Można wszystko mieć,
Trzeba tylko chcieć
I z sieci kłamstw wyrwać się,

Podążając za wskazówkami,
Tworząc grupową histerię,
Błądzimy wzajemnie,
Spotykając się we mgle.

Twe cienie pogardliwie oznajmiają,
Wtórują w chórze przeczeń i zawiłości,
Usprawiedliwiają grzeszki,
Chcą perfekcyjnego przejęcia i niedoskonałości.