Odludek

[WiJa]

Odludkiem, to ci dopiero
ja jestem i zawsze już będę
(jak na milczka przystało),
ale chyba nigdy nikogo
(co by kto o mnie nie myślał,
a niechże sobie i mówi)
nie wyprowadzałem w pole,
przynajmniej celowo.

To ci charakter i charakterek,
a do tego dochodzi teraz
moje wyczerpanie (powiedzmy
że tylko) fizyczne, ale to mi
i tak bardzo nie przeszkadza
(jak odludztwo pomaga),
chociaż w paru sprawach
ogranicza mnie niemiłosiernie.

[Agnieszka_Horodyska]

Niemiłosiernie, dokładnie, bardzo dobre słowo. Te parę spraw może jest ważniejszych od całej reszty.
A może nie?
Człowiek ma potrzeby podobno fizyczne, psychiczne, społeczne i duchowe. No i może to tylko te społeczne są naruszane, ale da się z człowiekiem (i z Bogiem? i ze światem?) porozumieć na innych płaszczyznach? Człowiek jest całością, prawda, ale przecież jak gdzieś coś nie działa, to idą na pomoc inne elementy, właśnie dlatego, że jest całością.
Podoba mi się wierszyk z formy, a z treści traktuję jak zwierzenie.
Pozdrawiam :)
PS Jestem prawie pewna, że moje wynurzenia poszły w inną stronę niż autora ;)

[sława_zaczek]

odludek ma swoje racje, czaseem trzeba odpocząc od gwaru i ludzi :D

[Jolanta_S.]

milczek się rozgadał - pozytywnie :)

pozdrawiam - Jol