Boże Wszechmogący

[cezary_dacyszyn]

świtasz

świtasz i wieszczysz narodziny słońca

podnosisz ludzi
odsłaniasz miasta
ale jeszcze tryskasz nocą

drzewom nakazałeś dostojność
ptakom śpiewność
ulicy prostotę

a tutaj zerknij

niczym kwiat w doniczce
podlewasz wierszem
idiotę



Wolin 30 IV 2006

[tolekbanan]

tytuł patetyczny
a dalej trywialna nadbudówka, żeby pokazać jedno zdanie
"podlewasz wierszem
idiotę"
a może by tak od niego zacząć i zbudować wiersz?;-))

[Mariusz_Sukmanowski]

Jegomość(ścia - bo tego nigdy nie wiem:)) ma rację. Gdyby z pointy zrobić wstęp może i Pan nasz wejrzałby:)
pozdr

[Marek_Dziekan]

Ponoć wszyscy mamy wolną wolę. Więc kto kogo podlewa?

Nie jest to najgenialniejszy Twój utwór, chociaż ta metafora ,,ulicy prostotę" - to lubię. Całość jak to u Ciebie poprawna literacko, zgrabnie napisane, może się podobać. Podoba się...
Ten wiersz, wiem, że lużno jest powiązany tematycznie, przywołał wzruszenie wspomnieniem wiersza Haliny Poświatowskiej, takie irracjonalne skojarzenie.

oślepłam odkąd jej nie ma
nie widzę światła
ona była moim wszystkim
córka - słońce
córka - gwiazda

śpiew ptaków
jest trenem żałobnym
grabarzami - korzenie kwiatu

zasadziłam jeden
który zapachem
przypomina
o jej nieobecności

jestem biedną kobietą
matką - garści prochu