pop 4 : hi madonna

[Jan_Wodnik]

a może tak śmiertelny wpadlibyśmy do innych światów...

jej aksamitny głos obiecywał słodycz promocyjnych winogron z lidla
przepraszam lila a zapach przywodził na myśl niewulgarny saute z piersi kurczaka
w najzupełniej jesiennej biedronce - biednej jesionce - no

cóż wczoraj skwarki jutro nudna japońszczyzna pojutrze tajlandia oraz indie
i eko-spazm podczas koncertu od rzeczy na rzecz love bez przykrości
czy dnia wszystkich pozłacanych rybek odrobina trans-tandetnej
medytacji albo psychoterapii poprzedzonej pozytywnym masażem erotycznym

wracając zaś do tematu to ikona vel ciccione sent ajkon
nie musi znać języków ani widywać z sobowtórem
w obciachowych kaplicach gdyż jej pandemiczna jodłująca
pupa wypełnia szczelnie smutny jesienny pejzaż
wciska się w żółtawe wielokąty pomiędzy drzewami
oswajanymi przez metropolię i pakuje się w usta
miękkim budyniem soczystej buły z plackiem mięsnym
wywołując odruch

hey ty na chmurce nic z tego nie będzie tu i teraz
zamkną mi soldy a mój part time lover no wiesz...

*

kasia zawiązała pod szyją haftowaną chustkę
wyrzuciła przez okienko świeżutkie ruskie pierogi
świnie w obejściu zaczęły histerycznie chrząkać
a głos tarabanów ni szloch taty nie dawał pewności
ani choćby parabankowych gwarancji na cud