jakby tymczasy, jakby prawdy neutralne

[Eunicee]

bywa tak źle że już nie może być gorzej
źle tak że trzeba wierzyć w cuda

żeby uspokoić dziecko wystarczy powiedzieć
- łzy schowamy do kieszeni
ja trzymam w nich mleczne zęby lalek
bo stałam się tylko człowiekiem
który uznaje nadludzkość rzeczy

niewyraźny mesjasz przychodzi nocą
szepcze - gdy jutro słońce będzie leżało na trawniku
a dzień-kamień wpadnie przez okno
zobaczysz że to można unieść
nic nie waży jeśli podnieść go z ulgą

niewyraźny mesjasz - też coś
witraż mgielny
wyciagam rękę
zanurzam w niego palec tak myślę
wiercę dziurę w brzuchu mesjaszowi
jeszcze słyszę -
wierz w cuda
wierz ale nie licz na nie

[gabrysia_cabaj]

nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło [u]być[/u] jeszcze gorzej

[Mariusz_Sukmanowski]

"zobaczysz że to można unieść
nic nie waży jeśli podnieść go z ulgą"



zobaczysz że można go unieść
nic nie waży podnoszony z ulgą


Nie jest płynniej?

Wyrzuciłbym jeszcze "tak" z drugiego wersu.

Wyróżniłbym drugą strofę, ale całość godna uwagi (i tytułowe "tymczasy").

Pointa: "wierz, ale nie licz" na ... , gdy "mesjasz" tak zamknięty "legendą", coraz bardziej zamglony.A może to odwieczny problem w szukaniu przyczyn mgły, po utracie dziecięcej naiwności.
pozdr