Piosenka o słowach

[beta_b]

Utkałam sobie z pajęczych nitek
pieśń o wolności jak żywą zdobycz
splotła mi dłonie jestem w piosence.

Zmęczona refrenem wciąż wychodzę
na scenę wciąż słyszę twoje słowa
lecz gdzie gdzie są twe oczy i ręce?

Za tęsknotą w rozmowie szybują
zmysły nieśmiało skąd ta gorączka
szepnęło ciało w duchu jęknęło
słowa to mało mało...

Nie będę już dłużej z literek pleść pieśni
żywo miły noc idzie spieszmy się spieszmy!



***



Pozwól niech spłynie
skrzepła tęsknota
do tego co już nie wróci
jak zachód słońca
czy pierwszy uśmiech
zostawi miejsce w duszy.

Pozwól niech obraz
z oczu wyciśnie
ostatnie krople poranka
jak rosa z trawy
oczyści do cna
myśli z kochanka.

Pozwól już słońcu
zajść za horyzont
i odejść w dal tamtej duszy
w podróży ruch jest
wartością stałą
i zmienność życiu służy.