Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Tutaj, gdzie szumi las,
Spokój jest w nas.

Słoneczny poranek rozbudza uśmiech,
Nie przywitać go, wielki grzech.

Sikorki z lasu przybywają tłumnie,
Sąsiad dokarmia je dumnie.

Zdawłoby się, iż ludzie chodzą szczęśliwi.
"Dzień dobry! Do widzenia!"
W kłanianiu się do siebie są życzliwi.

Słońce przez środek lasu,
choć stoi w miejscu, wędruje.
Spoglądając na las od czasu do czasu,
choć stoi w miejscu, nad ludźmi króluje.

Domy zewnątrz zmarznięte, w środku przytulnie?
Ja w swoim, dziękując Bogu, siedzę potulnie.

Nie ma dnia bym nie pamiętał, że Bóg przeznaczył mi
połowicę dobrą na wszystko, jak Matka Teresa.
Może i temu jeszcze żyję na tym świecie,
sił nabrawszy, jak potęga Herkulesa.

Tyle sił i życia jest mnie - ile wierszy moich.
Żono, gdyby nie rozum Twój i siła rąk Twoich,
Miałbym tyle, co pies kulawy.

Luty 2014

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...