Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w mrokach czerni dusza tonie
w gwiazdach szuka ukojenia
byle móc ucałować twe dłonie
byle móc złagodzić cierpienia

przede mną stoisz jako żywa,
niczymy duch, jakiejś bogini
cała dusza się ku tobie wyrywa
nikt cię o to nie wini

życie oddałbym katu na stracenie
na jedną szalę bym wszystko rzucił
żeby przegonić z oczu twych cienie
żeby twój uśmiech na zawsze wrócił

miłością raz tak obdarzony
kwiatu wolnemu co raz śpiewam
czemu mi taki los przeznaczony
czemu, co dzień umieram!

Opublikowano

Wyrównałam trochę tekst.
Pierwsza szczotka, do poprawek tu i ówdzie.


W mrokach czerni dusza tonie
w gwiazdach szuka ukojenia
byle móc całować dłonie
byle ulżyć tym cierpieniom.

Wprost mnie stoisz jako żywa
niczym duch jakiejś bogini
moja dusza się wyrywa
ale o to cię nie wini.

Dałbym życie na stracenie
i na szalę wszystko rzucił
byle przegnać z oczu cienie
byle uśmiech twój powrócił.

Raz miłością obdarzony
wolnym kwiatom coraz śpiewam
czemu los mój naznaczony
czemu co dzień znów umieram?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Natálie Vašutová  wiersz przypomniał mi "Psalm stojących w kolejce"   Za czym kolejka ta stoi? Po szarość, po szarość, po szarość! Na co w kolejce tej czekasz? Na starość, na starość, na starość! (...)  
    • @Bożena De-Tre Aniu tytuł mam inny; stara żono pomarszczono niczego mi nie żal....to tylko cienie lata.Super wiersz ale może dlatego że tego bólu nie czuję...........zresztą to nie ból to świadomość dwojga ciał ''bez książki''......taka prowokacja z pozdrowieniem z mojej strony. @Annna2 Aniu Bursa Stachura Wojaczek..wciąż do nich wracam  jak „ sarkazm” potrzebny od zaraz a „  ból istnienia” rozrywa duszę co dzisiaj kolory tęczy ma…,zawirował Świat a czy zawsze dobrze?Nie wiem…dlatego piszmy.Mój drugi Tomik zielony „Na krańcach klawiatury „ jest właśnie w druku.Czekam z niecierpliwością jak zostaną odebrane te współczesne dylematy….pozdrowienia od

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Bożena De-Tre  łał! Dzięki za Andrzeja Bursę lubię. "Zażalenie" (fragm) Panie ministrze sprawiedliwości... Pan mnie obraża. Nie znam pana, ale widziałem pańską fotografię w gazecie I czuję się głęboko obrażony, Na nieszczęście nie tylko przez pana,
    • @Annna2 Dobrze Aniu niech skrzypi parkiet ..szeleszczą liście i ławka w parku pusta.Ktoś może książkę zostawi tam. Po maturze dałam Ci ją z napisem'' Bursa i my TOBIE''.Rzuciłeś słowem zbyt lekkomyślnie pośród potoku innych słów.............kto pierwszy rzyci kamieniem. Nie ja nie Ty.....nie mogliśmy się dogadać pamiętasz, @Bożena De-Tre cd......jak Ćma zjawiałeś się by zniknąć z początkiem lata....zabierz książkę IDŻ.
    • @Bożena De-Tre dzięki
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...