Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

mo_czary

beta_b
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

beta_b

beta_b

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Wołałam w odmęty
rzęsiście zamglone
rozpaczy mydliną

wzywałam gdzie myśli
korzenie tarmoszą
uśmiechy gdzie giną

gdzie gnie się i plącze
i ciało zmęczone
owija liana

gdzie pieśń gorzką snułam
rycerzu mój z bajki
by nie czuć się sama.

beta_b

beta_b

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Al_meriusz ma dar zatrzymania.
Kamyk położy na dłoni, zważy, obejrzy, popatrzy pod słońce. Na plaży zbiera bursztyny.
Taki z_myśli jubiler.

Kario, jesteś niezwykła w swoich kolorach wrażliwości. Ciepło pozdrawiam, bb

beta_b

beta_b

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zuzanno,
dzięki za zajrzenie i komentarz.
Trudno w codziennym rytmie o romantyzm a to część mnie, która szuka ujścia. Czasami więc w słowach ją wypuszczam, albo w kinie gdy sie wzruszam. ;-) Pozdrawiam.

Gabrysiu,
Ty mi imponujesz w wielu tekstach, więc jak piszesz że mam lekkość to przyjmuję to z radością.
Mam nadprodukcję w głowie, nie umiem ważyć słów ale prze żeby je wyrzucać. Czasem w lepszy szlaczek się ułożą, bez większej kontroli, czasami rozrzucą po kątach, kwadratowe, nieustawne. Żyją swoim życiem, a ja swoją codziennością.
Pozdrawiam ciepło,
moja ty kozo - ja matka wariatka


gabrysia_cabaj

gabrysia_cabaj

Opublikowano
Opublikowano

myślę, Bea, że warto wracać do starszych, małych wierszy i próbować robić z nich dużą poezję
kiedyś czytałam, że pewien poeta swoich wierszych nie datuje, ponieważ uważa je za nigdy nieskończone
i to mi zostało w pamięci, że też tak można

pozdrowionka:*

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Poezja to życie
      Umarłem

      Przez Poezja to życie · Opublikowano

      Umarłem wczoraj    Umieram dzisiaj    I umrę jutro    Bo bez ciebie  Nie ma sensu dalej trwać    Bo tylko z tobą  Umiem się bać    Rozstań i powrotów                
    • wierszyki
      Wierszyk po deszczu

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pełna zgoda :-))   Pozdrawiam miło :-)       Dziękuję pięknie, przekażę autorce..   Wierszyki :-))   Pozdrawiam, i dziękuję  @Sylvia @Andrzej P. Zajączkowski :-)
    • Andrzej P. Zajączkowski
      Lord Byron - Damaetas (Damaetas)

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Według prawa niemowlę, chłopiec wiekiem, W głowie podłych uciech jest niewolnikiem, Od wstydu i cnoty daleki po kres; W kłamstwie wprawiony, w oszustwie sam bies; W hipokryzji biegły, choć dzieckiem jeszcze; Jak wiatr zmienny, skłonności ma złowieszcze; Kobiety durzy, przyjaciół stosuje; Obyty w świecie, ze szkoły wprost bryluje; Damaetas labirynt grzechu przebiegając, Cel swój znalazł, gdy inni zaczynają: Nadal sprzeczne pasje targają duszą I by pić z misy rozkoszy go kuszą; Lecz występkiem zbrzydzony, łańcuch swój rwie, A co było mu błogie zgubą zdaje się.   I Byron, według jednych autobiograficznie, według innych wprawka do Childe Harolda:   In law an infant, and in years a boy, In mind a slave to every vicious joy, From every sense of shame and virtue wean'd; In lies an adept, in deceit a fiend; Versed in hypocrisy, while yet a child; Fickle as wind, of inclinations wild; Women his dupe, his heedless friend a tool; Old in the world, though scarcely broke from school; Damaetas ran through all the maze of sin, And found the goal when others just begin: Even still conflicting passions shake his soul, And bid him drain the dregs of pleasure's bowl; But, pall's with vice, he breaks his former chain, And what was once his bliss appears his bane.
    • Alicja_Wysocka
      chyba że

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @jan_komułzykant, @Nata_Kruk Z podziękowaniem, Nato, Janku :)
    • jan_komułzykant
      Limeryk - Kszyk

      Przez jan_komułzykant · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        hmm, tylko nie pamiętam jak było poprzednio, to może zaryzykuję taką wersję: We wsi Bagienko sprytny kamuflaż. By skorupiaki, pająki schrupać, gdy trwają gody samczyk na podryw wachlarze stroi udając susła. (pustak?) ;)))   albo    Sprytny kamuflaż we wsi Bagienko, by skorupiaki, pająki przełknąć, gdy trwają gody samczyk na podryw wachlarze stroi, że kozy... miękną. ;)  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...