Ostatni

[henryk_bukowski]

wyrzuceni z własnego domu
zamieszkali w lasach
z własnym cieniem
dzieląc chleb
oczy w mroku
odbijały światła okien
dłonie stygły na zimnej stali

dookoła śpiewały kosy
drzewa płakały od nowych ran
tańczyły szubieniczne powrozy
zgrzytały klucze zamkowych zasuw

obok stał dom
stał kain
stał świat

legli na progu
zdeptanej wolności

[gabrysia_cabaj]

chciałoby się rzec: k.rwa! ależ ty masz, Henio, możliwości
Piękny wiersz!!!!!
pozdrawiam, J:*

[henryk_bukowski]

...już miałem rzucić..tą całą "pisaninę"..ale motywujesz..jak mało kto :) - więc tuli-tuli :)..pozdrówka Hej.

[Jan_Wodnik]

dobry wiersz, porusza . czemu tutaj?on jest gotowy:)) pozdr.

[henryk_bukowski]

..tak :)..gotowy..dzięki - pozdrawiam

[Ewa_K.]

Ja Ci dam "ostatni" !
Ani mi się waż!

[henryk_bukowski]

..co tam Ewuniu..Cię gnębi ?:)