żryjcie

[henryk_bukowski]

bo nie ma jak

umierać dwadzieścia

trzy na dobę pod pełnią



jedyne wyście

nowa miłość

zbyt krótko

trzymasz



serce



na moście

kołysanie windą

zabiło naszych janosików



plebejskie plemiona

wyciagające ręce po nieswoją

połówkę wódki skażonej minerałem

z pierwszej spółki połączonych sztabów

notowań giełdowych szeryfa kluska nie rokują



zostaniesz moją maryną

czekam królu

danuśka

wiedeń



no i ręce w górę tańczymy

tymczasowy areszt



jak miło rozcierać dłonie

nad utłuszczonym papierem



z nieznanej litości

to tylko makreal



ala smakujesz