pierwsze czytanie wiersza

[Magdalena_Blu]

od początku okazało się
że słowa zostawiają we mnie miejsca
trwałe jak pod fotografią z porcelany wyżłobienia
którym deszcz wypłukał farbę

teraz odkrywam cudzą historię
zaglądając do szkatułki
jestem w niej jednocześnie

drogi mój
ktoś nas już wymyślił

[maria_bard]

Blu - owy jest ten wiersz. Nie musisz się podpisywać.
Troszkę więcej melancholii niż kiedy indziej, która mi się podoba. Bo nie zawsze cyfry i wzory:-)...
A od siebie - we mnie też słowa zostawiają....czyli - wszystko już było...
Bardzo to jest ładne, Magdo.

Pozdrawiam. E.

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie mogłem się przebić przez pierwszą strofkę. Więc może małe korekty:


"pierwsze czytanie wiersza

okazuje się że słowa zostawiają miejsca
od początku trwałe
we mnie jak pod fotografią
z porcelany wyżłobienia
którym deszcz wypłukał farbę

teraz odkrywam cudzą historię
zaglądając do szkatułki
i będąc w niej jednocześnie
opuszkami

drogi mój
ktoś nas już wymyślił"

?

[adam_bubak]

pointa :)

[Mariusz_Sukmanowski]

Tak po pierwszym czytaniu uśmiechnąłem się pod nosem.
pozdr

[Magdalena_Blu]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wszystko było, to niech i będzie niebiesko:)
Pozdrawiam.

[Magdalena_Blu]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Poprzestawiałeś mi ciut, aż nie poznaję:)
Jeden wers wybrałam - dzięki.

[Magdalena_Blu]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

"Opuszki" są faktycznie zbyt "puszkowate":)
Dzięki.

[Magdalena_Blu]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dobre i to:)

[Magdalena_Blu]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

He:)