Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

usłyszałam słowa wiatru
przywiane z odległych zakamarków ludzkich umysłów
przedziurawione kroplami słodkiego deszczu
czuję wszechogarniający spokój
już nie nasłuchuję
brzmią mi w uszach niczym dzwoneczki zawieszone nad drzwiami
mimowolnie daję się ponieść
niech muzyka trwa
przestaję już patrzeć oczami skrywanymi za szybkami ze skamieniałych łez
koloru nijakiego
niech słowa mnie prowadzą
długo i daleko
aż spojrzę oczami podświadomości
dobrej

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...