23:55

[Łucja_Kosowska]

Mózg pogroził sercu
Bombą nuklearną
To drugie też już od dawna
Szykuje amunicje
Cyk cyk
Przesuwają się wskazówki
Jak żarówki gasną ludzie
Z każdym dniem
Coraz bliżej do północy
Na moim personalnym
Zegarze zagłady

[Wodzu_Wodzu]

Atomowa moc...

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj Łucjo - smutny wiersz - każdego dnia i każdej nocy ktoś
odchodzi , cóż poradzić taki nas los .

pozd.

[sława_zaczek]

Cyk cyk
Przesuwają się wskazówki
Jak żarówki gasną ludzie
Z każdym dniem
Coraz bliżej do północy
Na moim personalnym
Zegarze zagłady

to najbardziej :D

[maria_bard]

Pani Łucjo, to jeszcze nie jest wiersz...
"cyk, cyk" jest śmniesznne i zbędne.
Najlepszy fragment tego tekstu, moim zdaniem:

"Z każdym dniem
Coraz bliżej do północy
Na moim personalnym
Zegarze zagłady"

Widzę te wersy tak, jeśli wolno:

z każdym dniem coraz bliżej do północy
na moim własnym zegarze zagłady

i teraz:

mózg od dawna grozi sercu amunicją
dalej - do Pani decyzji, nie wiem...

Czytam Pani teksty. Mają zawartość. Warto z nimi pobyć. Popracować:-)
Pozdrawiam. E.

[Lilka_Laszczyk]

Refleksyjnie o przemijaniu...
No cóż, każdy z nas ma taki zegar z własnymi wskazówkami, które zawsze cos tam odmierzają.
Pozdrawiam serdecznie

[a._mrozinski]

Mała apokalipsa?