Sztuko, zgubna miłości

[Szymon_Modzelewski]

"Sztuko, zgubna miłości"

sztuko, sztukmistrzyni
piękne jest imię twe
a jeszcze bardziej
kiedy my we dwoje

sztuko,
jesteś dana głupcom
i mądrym tego świata
Ty masz nawracać

a młodzi, w muzyce
przebierają Ciebie
za prostytukę
smutne, bardzo smutne

jesteś dobra,
bo kochasz ich
jak siebie samą
nawet,
gdy obleja Cię kawą

egoistom i samotnikom
dajesz siebie
tyś dobra i uczynna
niech świat o Tobie nie zapomina

stoisz Ty
u piątej bramy tego świata
zwą Ciebie - Sztuka i Kultura
bardzo cenna jesteś taka

Tyś dla poety pisana
a talent jego jest kluczem

sztuko,
przecie w Tobie
można się zakochać

lecz pamiętaj
ten co trzyma długopis
ma Ciebie nauczyć
a miłość do sztuki - może Zgubić