Uzależnienie

[Patryk_Dudek]

Ten głód potworny jest nie do zniesienia,
stracony już został sens ludzkiego istnienia.
Spokojnie nie mogę przeżyć nawet dnia spokojnego,
cóż mogę zrobić by pozbyć się uczucia podłego?

Jak to możliwe? To miał być jeden raz.
Ulotna chwila która trwa okropnie długi czas .
Jak wody kropla w morzu wszelkie zniknęły wartości,
poddałem się mu a on nie okazał litości.

Błagałem ludzi o coś co głód zaspokoi,
nikt nie pomógł mi w tej żałosnej niedoli.
Zabrali mi to czego nie oddałem więc mam tylko siebie,
za worek proszku oddałem życie tracąc miejsce w niebie.

[Wodzu_Wodzu]

Podmiot liryczny ofiarą własnej ciekawej głupoty.

[Patryk_Dudek]

Niestety mam 16 lat i właśnie te słowa które zawarłem w tym tekscie, są obrazem dusz moich rówieśników. Widok jest bolesny naprawdę.

[Wodzu_Wodzu]

A ja wyraźnie napisałem "podmiot liryczny". Nie oznacza to Ciebie, a oznacza to osobę w imieniu której piszesz. Pozdrawiam ! :)

[Patryk_Dudek]

Zrozumiałem przecież ;D
Chciałem jedynie podkreślić że w pewien sposób głupota podmiotu lirycznego to nic innego jak otaczający nas świat. Naprawde chciałbym coś z tym zrobić ;)
I mam nadzieję że spodoba się wam reszta moich prac.

[Wodzu_Wodzu]

Wrzucaj, a nie pytaj. Tu się działa

[Vanhezz_]

kłuja strasznie te rymy czestochowskie i nieciekawy rytm wiersza że opornie sie czyta.
Jednak szacunek za przemyslenia i uczucia ..