Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czy nie biegniemy?
i gruz i śmiech
łykając
nieistotne całe wieżyce świata

czy nie biegniemy
wiatrem strach strząsając
nie po znajomy majak
po pijany bezimienny sen

lecz obudż mnie
gdy znów zabraknie mi powietrza
obudż mnie
gdy zadrwię niezdecydowaniem

zimą mocno trzymaj mnie za ręke
wiosną obudż mnie!

będę dużo krzyczał
najsurowsze żale ci wykopię z grobów
wbiję w głowę wszystkie gwoździe z własnej trumny

nie odpowiesz
nie ukoisz
opleciony ciszą
będę czekał słowa cudu

wiosną... obudż mnie









http://www.youtube.com/watch?v=7jxvy7W9bqo

Opublikowano

ten bieg
i gruzu i śmiechu
łykanie
w bezistociu wieżyc świata

nie do mety
po majak nieznany
po pijany bezimienny sen

obudź mnie
gdy znów zabraknie powietrza
obudź mnie
gdy zadrwię niezdecydowaniem

zimą trzymaj za rękę
obudź
na wołanie drozda!

będę dużo krzyczał
dla ciebie wykopię z grobów najsurowsze żale
i wbiję w głowę trumienne gwoździe

nie odpowiesz
nie ukoisz

opleciony ciszą
będę czekał słowa cudu

pamiętaj... wiosną


ps
http://www.milosz.pl/przeczytaj/poezja/11/sens (bo się skojarzyło)

pps
odpowiada mi klimat twojego odczuwania

ppps
dzięki za film i muzykę
Opublikowano

dzięki, miło,
tak myślałem i myślałem całą noc w pracy, próbowałem napisać coś w stylu jak Stachura, prosto, ale dobitnie, przesycić tekst emocjami, a muzyka nadała mi kierunek, taki wyzwalacz :)
peela rozrywa gwałtowność odczuwania

ps w tej wersji brakuje mi tych brakujących słówek :) niestety.....nie potrafię bez tego przegadania widocznie :((

pps wiersz Miłosza tchnie spokojem :)

ppps czy ktoś ma dobry pomysł na tytuł??

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Powlekana powłoka powleka. To to, to tamto, i wszędzie, i nigdzie,zarównо. I wszystko powlekła w powłokę taką, że widać już powłokę, tylko taką powlekaną.   Wszędzie wlekła się powłoka, i lękła, że wnet wlec nigdzie, co nie będzie miała. To to, to tamto, zaczęła odwlekać, by znowu zacząć serca odwlekane powlekać.   I odwleka swe powłoki, by to to, to tamto powlec i odwlekła się już cała, jak powlekła wszystko w okół, by odwlekać, nie musiała już przekleństwa swej powłoki.    
    • Zawsze razem, a nie "razem", Jak nie "razem" to nie zdrada, Każdym razem pod ołtarzem, Razem z tobą grzech się skrada.   Tym razem jestem okrutny, Wczoraj byłem ideałem, Pytasz mnie czy jestem smutny, Razem z innym cię widziałem.   Nigdy "razem", a jednak "ex", Zawsze blisko, oddalasz się. Zaliczasz mnie do marnych beks, Sama nade mną mażąc się.   Tak wiele widzimy znaczeń, Choć dalej jesteśmy sobą, Dążymy spełnienia marzeń, Nie zawsze z dobrą osobą.
    • Płyną sny i marzenia  (Panta rhei)   A słowa i czyny  Są tylko zabawką   W rękach gorszego Boga     
    • @Naram-sin   Twoja wizja poezji przypomina kartografa, który upiera się, że zna każdy zakamarek oceanu, bo studiował mapy  i z góry zakłada, ze ci, którzy mówią o falach, wietrze i zapachu soli, są naiwnymi turystami. Tyle że poezja, w przeciwieństwie do mapy, nie istnieje bez doświadczenia drogi. Skupienie się wyłącznie na „procesie” łatwo zmienia się w zamknięty układ autokomunikatów, które może i imponują konstrukcją, ale nigdy nie dotkną niczyjego życia poza gabinetem czytelnika-analityka.   Co do walenia po drzewach ? Jeżdżę i nie wale.   Że się nie dogadamy - żałuje ! To co mówimy do siebie jest już zbliżeniem. Nigdy nie powiedziałem, że nie masz racji. Ale obaj mamy okulary przez które każdy z nas widzi coś innego.   Ty jesteś fachowcem. Przyznaję to. Ja jestem amatorem. Ale przeczytałem tysiące wierszy i nad każdym myślałem. Nawet wtedy gdy byłem dzieckiem. Dla mnie poezja to magia. Ma smak i zapach. Dlatego kazdy z nas widzi w poezji coś innego.   Dziękuję za rozmowę. Zawsze to coś pouczającego.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Nie daje tym, którzy nie umieją jej znaleźć, albo jej nie szukają.     Gdyby nawalił, przyjemność z jazdy najbardziej wypasionym porschakiem skończyłaby się na pierwszym przydrożnym drzewie.   Dla Ciebie kluczem do oceny tekstu poetyckiego jest zachwyt czytelnika i wiersz ma być już gotowym opakowanym produktem konsumpcyjnym, którego celem jest ten zachwyt wywołać. Ja patrzę na proces powstawania/tworzenia (ukryty w strukturze tekstu), bo daje mi to możliwość zrozumienia, co autor chce mi powiedzieć o świecie innego niż to, o czym 'wszyscy wiedzą'. Tę inność (re)konstruuje się używając języka - a ściślej - odwołując się do jego funkcji poetyckiej. Za tymi granicami otwierają się - opiszę używając trochę górnolotnej retoryki - niesamowite światy, które nie potrzebują żadnych duchów, aby zostać odkryte.   Bardzo możliwe, że się nie dogadamy, ale to nic nie szkodzi.     
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...