Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"Napisz mi wiersz najpiękniejszy na świecie".
"Napiszę wprost dla Twej wyobraźni,
Słowo po słowie, wiosna po lecie,
Kocham się w mojej do Ciebie przyjaźni".

"Tylko aby tam drzewa sączyły chmury
I żeby wiatr nucił, co milczy trawa".
"A nie lepiej smutek, krew i pioruny?
I biedna dziewczynka z domu porwana?"

"Och, przestań się droczyć, wiesz, czego pragnę".
"Dobrze, już dobrze... niech staw dzień postrada
I niech płyną łabędzi księżycowe żagle..."
"Niech zieleń mchu błękitom szum zada!"

"To w końcu ja mam pisać czy Ty, powiesz może?"
"W obłąkanych tanach krople tęczowych liści
I każdy kwiat oddycha głębiej niż morze".
"Tam ludzi brak, ludzie tam jeszcze nie przyszli..."

"Napisz najpiękniej o tym, jak las zapomniał o sobie
I gór smolnych szczyty tuli bez pchlej bojaźni..."
"No, ile to razy powtarzać mam Tobie...
Że kocham się w mojej do Ciebie przyjaźni..."






Zapraszam do mojej twórczości na: https://www.facebook.com/TomaszK90

Opublikowano

Przyjemnie o przyjaźni.. za "twej", chyba śmiało mogłoby być.. twojej.
Za.. "milczy".. może.. zmilczy.? Wersy jn...
"Niech zieleń mchu błękitom szum zada!".. i...
"Tam ludzi brak, ludzie tam jeszcze nie przyszli".. bardzo.!
Ogólnie, nieco inny, dialogowy, ale pozytywnie.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Stąd nie widzę problemu w nawiązywaniu do tradycji. I przez tradycję określania współczesności. ;) Jak na mnie to jest najbardziej właściwa ścieżka artystyczna, taką wybrał Leszek Możdżer, Jagodziński, Dali. W poezji jest mniej takich osobników. Stąd jest odrzucona współcześnie prawie w niepamięć. ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Tectosmith ze zdumieniem czytam ten twój elaborat, który świadczy o jednym : nienawidzisz chrześcijan, uważasz religię za największe zło . Ania napisała ci, że trzech papieży przeprosiło za inkwizycję.Przeciez jest w każdej historii rozdział z czarnymi kartami.Ale to nie jest dowód na to, że kościół to tylko zło.Na pewno kościół ma więcej w swojej historii białych kart. Tylko wam niewierzącym trudno w to uwierzyć.Ale to jest wasz problem i wasze zmartwienie. A teraz popatrz w głąb własnego sumienia czy jesteś od zawsze w porządku i nie masz sobie nic do zarzucenia ?,Bo brakuje ci tolerancji i szacunku do osób wierzących. A sama kwestia wiary też jest dylematem.Bo osobiście nie podejrzewam , że są ludzie którzy w nic nie wierzą. Każdy ma swojego Boga albo tego prawdziwego albo wymyślonego. Wybór jest zawsze zgodny z sumieniem.A czy jest czyste czy skalane nienawiścią do innych to już temat na inną polemikę.      
    • @KOBIETA   Dominiko.   nostalgia u Ciebie.   zmysłowa podróż ze snu do jawy, w której Natura jest ciszą wzywającą do Prawdy, a rzeczywistość okazuje się być cieniem ideału.   z wielką klasą ten wiersz jest napisany :)   pozdrawiam Cię :)    
    • @Annna2 oczywiście - tak !   noumen - rzecz sama w sobie !   według Kanta, możemy poznawać jedynie swiat, jaki jawi się nam za pośrednictwem naszych zmysłów i wrodzonych struktur umysłu.   "fenomen"     dziękuję Aniu. dzisiaj jesteśmy jak jedna myśl !!!!!       @Alicja_Wysocka   Aluś. dzięki bardzo. tak bardzo jak Ancymonek potrafi dziękować :)   znowu Twój komputer ? współczuję.   pisanie na zwolnionych obrotach ?   ja się nauczyłem gadać do swojego smartfona, a on się nauczył to zapisywać. tyle  że robi piekielne błędy :)      
    • Śniłam tej nocy bliskość lasu. Zamszowe wspomnienie mchu  kruszy moje rzęsy.    Przywołujesz mnie ciszą. I nie potrafię zrozumieć,  rzeczywistości drzew.! Były prawdziwe czy tylko odbijały się w tafli.? Jakby świat istniał naprawdę ponad linią horyzontu.!?            
    • @Migrena  Powiem za I. Kantem za Jego "Imperatywem kategorycznym", że, jeśli traktuje się człowieka jako cel, a nie jako środek, to nic nie jest niczym, zawsze czymś, a z popiołu powstaje życie, tak jak nie ma nicości- bo człowiek swoim życiem wypełnia nicość, i powstaje też miłość Tak  mi się skojarzyło, może nie tak,. Z podobaniem  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...