Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czy ty wziąłeś mnie za rękę
czy ja sobie to zmyśliłam?
całowałeś moje usta
czy ja sobie je zwilżyłam?
pod nogami drżała ziemia
czy to drżało moje ciało?
co zdarzyło się pod drodze
że mi ciągle było mało?



zasiałeś dzisiaj we mnie
ziarno ciekawości
dobry to gatunek
obfite plony daje
na spulchnionej życiem ziemi
kiełkuje pożądanie



zagarnij mnie do siebie
jak swoje zagarnij
pokaż mi to miejsce
gdzie bliskość się karmi
gdzie w jedno się zlewają
dwa ludzkie pragnienia
gdzie rodzi się instynkt
bez cienia myślenia



rozchyliłam uda
szybciej niż myśl
i usta w akcie
rozmowy
ciało pamięta

Opublikowano

jeszcze kiedys zjadłbym truskawki, a teraz sie wiecznie waham, brudna matematyka , zakłopotanie, terrible confusion, fatum , odnowa w duchu świętym, normy społeczne sprzed wojny, zakaz rytualnych okaleczeń, wszystko dyplomatycznie, w imieniu bożym między Krzemem a Aluminium nie ma zwad

Opublikowano

nie wiem po co to robisz, znam lepsze rozrywki szanujących się ludzi, na początku było słowo czyli prazupa i echo na jej temat wszystko było niewinne i dzikie, jednak mamy do zorganizowania rzeczywistość i musimy byc świadomi że wszystko jest czułe i czujące, takie reguły, a w zamian raj bezpieczeństwa i równowagi, co kto życzy, po dobroci, bez gwałtu i przemocy, wśród przyrody lub w huku miasta

  • 2 tygodnie później...
  • 2 miesiące temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bardzo ludzki tekst, historia o tym jak człowiek dla innego człowiek może stać się najważniejszy. O lojalności, o zrozumieniu, bliskości... 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tu się uśmiecham, nie potrafię się nie uśmiechnąć do Krzysztofa... Pięknie.
    • @Robert Witold Gorzkowski   Dokładnie tak, Robert. Dziękuję Ci za ten przykład - z tą sztuką kubistyczną to w punkt. Widz często widzi tylko efekt końcowy, ale nie dostrzega drogi, która do niego prowadziła - lat ćwiczeń, prób, opanowania klasycznych form.   Picasso, zanim namalował Guernikę, potrafił narysować końską głowę jak z anatomicznego podręcznika  - czyli miał i znał podstawy. Był świadomy. I właśnie dzięki tej świadomości mógł tworzyć rzeczy, które burzyły formę z sensem, nie przypadkiem. Tak samo jest z poezją – zanim coś rozbijemy, warto wiedzieć, co dokładnie rozbijamy. To trochę tak, jak z latarnią morską - nie chodzi o to, żeby przesunąć ją z miejsca, (ona musi być), Warto zrozumieć, jak działa i jak pomaga statkom bezpiecznie przepłynąć. Bez tego światło traci sens. A po co latarnie? Niech wszystko co napisane, będzie poezją   Dzięki Ci za ten głos - dodaje odwagi do dalszego dzielenia się, bo widać, że rozmowa nie idzie w próżnię:)  
    • @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
    • dwa miliony lat temu  wtedy człowiek wyszedł z Afryki  entropia Europy przez kilka  gatunków istot ludzkich  życie nie jest łatwe    potem mrozy  cmentarzyska fosylia  i skamieniałe żebro    rzucona dzida leci wysoko  najlepiej celować w mamuci bok drony na osiedla i szpital dziecięcy  dobrze zeszklony koniec łatwiej przebija zwierzę    jar północny pali już ognie  praca daje spokój duszom przodków  pierwsza lekcja to wyjazd z hangaru  w pracy zbroi przeciwlotnicze  pociski rakietowe    z tej ciszy pierwszego miliona lat po upadku Asteroidy wyszły ssaki ryjące  życie nie jest łatwe    jadły popiół           
    • @Berenika97  delikatnie bardzo. Pięknie aż żal czasem się obudzić
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...