[...]

[Joasia Me - J]

Narusza barierę dźwięku
biegnie ku nieoczekiwanemu
piasek zdradza małe ślady
igra, bawi się bez miary

Dewiza życia bezczelna
wkrada się w intymność
kocha się z kłamstwem
wzgardza duchowością

[M._Krzywak]

Jeżeli poustawianie obok siebie słów, które niby mają się kojarzyć,tworzy poezje współczesną, to jeszcze daleka droga.

Pozdrawiam.

[al_meriusz]

a mnie się ten wiersz podoba.
w moim odbiorze zamglona impresja bezdusznej teraźniejszości.

dla mego własnego czytania zmieniam pierwszy wers pierwszej strofy na:
Już poza barierą dźwięku

druga strofa stwierdza bezczelność życia, a przecież, jeśli dobrze rozumiem intencję, nie chcesz powiedzieć, że życie jako takie jest bezczelne. więc dla siebie zmieniam na coś w rodzaju:
Bezczelna dewiza normy

ostatni wers wydaje mi się dość niezręczny, bo nazbyt sztywny w dusznej dosłowności. więc zamiast tego czytam:
w mrocznym blasku złota

pozdrawiam

ps.
a droga oby długa była
uciążliwa acz szczęśliwa

;-)