jutro

[Hazra_]

milczaco wita mnie jutro
pociemnialej przestrzeni

we wczoraj umknely
jarzebin korale
moze husdaja sie na fali
czekajac na bryze do brzegu

a ja mozolnie
resztki nadzieji w trawy wplatam
wymykaja sie palcom
drobiny zlociste

pod lasem
cisza kladzie mgiel zapas
na nastepne jutro

[Anonimowy Huzur Mirahi]

Mała uwaga:
Nigdy "jutro" nie może zawitać, jest teraźniejszość tu, teraz i zawsze.
Reszta frapująca, trochę zagmatwane, dla mnie jako odbiorcy rzecz jasna.

[Hazra_]

masz racje, naturalnie, ale..tak jak cisza (de facto) nie kladzie mgiel pod lasem, tak moje jutro nie jest tak zupelnie ..jutrem.;)
proszac o wyrozumialosc dla (byc moze) babskiej nieco logiki i dziekujac za mile slaowa- pozdrawawiam.
H.