Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pisana Bohaterka

Mateusz_Drzewucki
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Mateusz_Drzewucki

Mateusz_Drzewucki

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano


Przyjdź do mnie wieczorem, i rozbrzmiewaj mi w uchu
Jak bardzo mnie pragniesz - podczas zimowego puchu
A ja cicho Ci opowiem, o mym ostatnim wieczorze..
Jak słowami Cię rysowałem, o tej późnej porze
Bądź moją pisaną bohaterką, lecz sama pisz!
Weź do ręki pióro, i słowami mnie zapisz!
A potem, razem zapiszmy strony opowieści
Która skończy się, tak jak chcemy
A my, dodajmy tam różnorakie treści
Tak, byśmy ją znali - tak jak wiemy..
Omińmy małe, słodkie kłamstewka malowane pastelami
I zapiszmy się tak, jakbyśmy władali wszystkimi językami
Lecz, nie zapomnij o swym notatniku!
Zapisuj też i karty w swoim pamiętniku!
Lecz, znajdź miejsce też i na mnie..
A ja, ja to już mam taką stronę, na której maluję Ciebie
Tak, by nie zapomnieli nas w Niebie..

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      framuszka

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Berenika97Patrzysz życzliwym okiem, dziękuję :) Czuję i widzę :)
    • Alicja_Wysocka
      łut

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Berenika97 Duszko, jak ja lubię Twoje "gadulstwo" pod wierszami - jest zawsze na temat, zawsze do rzeczy, układne jak bukiety. Przykładasz się prawdziwie  poetyckim sercem, dziękuję :)
    • Berenika97
      kara i nagroda

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Toyer Bóg pokarał świat Adamem – mężczyzną, co milczał, gdy Ewa wyciągała dłoń, nie pytał, nie wątpił, nie czuł nawet winy, posłuszny jak cień, bezmyślny jak manekin. To nie jabłko zgubiło nam Eden, lecz brak słów, gdy trzeba było mówić. Adam stał się niemą, potulną figurą, świadkiem, nie uczestnikiem w dramacie Bożym. Więc może to kara – nie za ciekawość, lecz za obojętność, bierność, za strach, za milczenie, gdy inni popełniają błędy, za życie, w którym sami siebie wyrzekamy .
    • Berenika97
      łut

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Wszystko już zostało powiedziane wcześniej. Twój wiersz o naturze tworzenia jest genialny. Cierpienie może stać się siłą napędową dla sztuki a paradoksalnie - szczęście można znaleźć w samym trudzie tworzenia. Podoba mi się opis tworzenia. Surowcem nie jest nic pięknego ani solidnego - lecz"porwane pajęczyny" - coś ulotnego i zniszczonego. A drugim składnikiem "tęsknota śródniebna" czyli wzniosła. I z tego klecisz (jak rzemieślnik) coś cudownego i to jest dar dla drugiej osoby. Ale puenta zaskakuje - to jest bardziej potrzebne twórcy. Może to terapia? No i opisuję Ci Twój wiersz, muszę chyba z tym skończyć, bo moje "gadulstwo" już mnie samą denerwuje. Ale czytając piękny wiersz czy tekst nie mogę się powstrzymać. :) A Twój jest rewelacyjny! :)
    • Berenika97
      framuszka

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Alicja_WysockaMoże Ty nie wiesz, czy "pięknie", ale ja wiem, że "pięknie". I nie chowaj się, tylko pisz i eksperymentuj, bo świetnie Ci to wychodzi. Pozdrawiam. :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...