kłosy

[Kraft_]

równiny zbóż falujące słońcem
przemierzał motyl tęczowy
pszenica tańczyła otulona wiatrem
źdźbła owsa dumnie unosiły głowy
jak okiem sięgnąć po horyzont
kąpał się motyl w sielskim krajobrazie
podziwiał wszechmoc i siłę natury
zakochał po uszy w tym pięknym obrazie
czuł zapach życia świeżego porankiem
radosny rześkim oddychał powietrzem
słyszał odgłosy falujących łanów
grających symfonię na wietrze
w uniesieniu leciał barwiąc sobą błękit
rozmarzony frunął otoczeniem tkliwy
pokonał połacie dotykane słońcem
i był po prostu... szczęśliwy

dla równin kłosów kolorowy motyl
był tęczą na niebie choć mały
wszelkie źdźbła w rozkołysie pragnień
z podziwem do niego wzdychały
nie wiedział motyl że te złote zboża
w słoneczny surdut odziane
zapatrzone w niego oddają mu serce
bo są w nim... zakochane

[Marlett]

''zakochał po uszy w pięknym krajobrazie''
- motyl przypomina mi nietoperza :)
PozdrawiaM.

[Kraft_]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

:))) też tak czasami mam .. wczesną wiosną trzeba mocno uważać...
na ilość wypalanych traw...;)))

pozdrawiam... :)

[Szymon_Dudzik]

Piękne to ;)