Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ośmiornica


Rekomendowane odpowiedzi

włosami przecina mięsień wody

sunąc po kantach
piszczeli w kierunku ognia
wydobywającego swoje ciało
z ust szyi

wreszcie dociera
do brzucha dłoni by tam
z pomocą ośmiu par źrenic
wbić ślinę ukręconą
z żebra

oksymoronu

obrotowy ruch
we wnętrzu
podniebienia i

wyskok

ponad

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zastosowane przez drugą osobę kontrasty
bywają czasem zaskakujące tym bardziej jeśli różnią się od obrazu
jaki jest zarysowany np. w moich odczuciach czy głowie ale to naturalne
bo jakże złożoną różnorodną i tajemniczą istotą jest człowiek

pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



najpierw proszę zadbać o rzeczowość i kulturę wypowiedzi
dopiero potem może będą warunki do rozmowy

pozdrawiam


Nie. Najpierw wiersz, potem ewentualnie jakaś kultura. Klub adoracji nie stanowi o wartości utworu. I to nie jest mój problem. Mam jeszcze kilka epitetów w zanadrzu, do zobaczenia za tydzień.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



najpierw proszę zadbać o rzeczowość i kulturę wypowiedzi
dopiero potem może będą warunki do rozmowy

pozdrawiam


Nie. Najpierw wiersz, potem ewentualnie jakaś kultura. Klub adoracji nie stanowi o wartości utworu. I to nie jest mój problem. Mam jeszcze kilka epitetów w zanadrzu, do zobaczenia za tydzień.

nadal nie ma rzeczowego komentarza na temat wiersza
za to można wyczuć zdenerwowanie

proponuję posłuchać muzyki -
oczyszcza uspokaja

pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie ma pan racji. To ispirujący w swej genialności tekst. Wysublimowane metafory dopełniaczowe wywołały we mnie wyobrażeniową eksplozję i kiedy opadł już dym i proch, na dnie popiołu ujrzałem lśniącą jak diament DUPĘ WIERSZA...
:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie ma pan racji. To ispirujący w swej genialności tekst. Wysublimowane metafory dopełniaczowe wywołały we mnie wyobrażeniową eksplozję i kiedy opadł już dym i proch, na dnie popiołu ujrzałem lśniącą jak diament DUPĘ WIERSZA...
:)



oto jakże kompletny i wyrazisty autoportret wielbiciela mojej poezji

pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...