Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

postać postępująca

NowyVega_NowyVega
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

NowyVega_NowyVega

NowyVega_NowyVega

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

sycz mała suko sycz
wymejkapowana spikerko na ekranie
która wyglądem drwisz z łzy
że kogo to kogno
że gdzieś tam gorąco trwa terror i ludzie
maczetami odrąbują innym ludziom głowy
że zwykłe problemy z transportem wody i leków
poza tym
pod słońcem nic nowego sąsiedzie
taka o jajcach gdybajka

zapalmy fajka sąsiedzie
bo ziąb kriogeniczny od betonu ciągnie
(nie przejechała odśnieżarka)
w grudniowej prognozie pogody
wzrosła pokrywa śnieżna
i sprzedaż telewizorów

plazmowych można oglądać
jędrnieją silikonowe tyłki w hade
na karmel opalone
brazylijskie i bezdusznieją
rachunki za wyjarany prąd
zaraz będzie odwieczerz zmierzcha
śnieg prószy płatkowieje głucho
śnieg mruży
śnieg
u nas sąsiedzie to cieci wkurw łapie
bo zamiast spalinowej odśnieżarki
jak zwykle przydział na szuflę

lepiej chodżmy sąsiedzie na jaką wódkę
bo nóg już nie czuję
od tego w miejscu tupania
nic nowego
pod słońcem sybaris sąsiedzie
sybaris

a księżyc skinął lemieszem
NowyVega_NowyVega

NowyVega_NowyVega

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Zdzisławie
1. -postać postępująca- jako sybarytyzm
postępujące znieczulenie nie dlatego żeśmy mniej czuli się stali lecz od zarzucenia wiadomości tragediami które przyjmujemy już z obojętnością
ponieważ stały się dobrze sprzedajnym towarem
(zmiana tytułu do przemyślenia lecz nie mam na razie nic lepszego - jeżeli jakaś sugestia to chętnie wysłucham)
2. dzięki za wyłuskanie i wskazanie
3.odchudziny jak najbardziej lecz i tego autorowi szkoda i tamtego żal (znowu sugestie cięć jak najmilej widziane)

tekst świeży i miękki jeszcze

pozdrawiam i dzięki za wgląd
NowyVega_NowyVega

NowyVega_NowyVega

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Przepraszam
taki cham bywam z racji urodzenia
przepraszam przemyślę
mam tez pewne zalety
potrafię nieźle gotować naprawić drobne usterki w domu zagonić syna do odśnieżenia podjazdu kochać ludzi choć wolę kochać kobiety i potrafię też dać facetowi w mordę jeśli trzeba i to mocno
Pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      „Kołowrót czasów”

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Ty naprawdę jesteś przekonany, że to jest autentyczny Twój żywy język poetycki? Używasz martwego narzecza. Zaraziłeś się nim od wieszczów, którzy już od dawna nie żyją i nie mieliby nic do powiedzenia o naszych czasach, o ich grozie i dramatyzmie.  Poeci z pokolenia Kolumbów uwieczniali w twórczości rzeczywistość mroczniejszą od naszej i umieli to zrobić językiem własnej epoki, różnym od tego, którym ich poprzednicy opisywali swoje golgoty.   Piasku, pamiętasz? Ziemio, pamiętasz? Rzemień od broni ramię przecinał, twarze, mundury jak popiół święty. Wnuków pamiętasz? Światła godzinę?   (...) A potem kraju runęło niebo. Tłumy obdarte z serca i z ciała, i dymił ogniem każdy kęs chleba i śmierć się stała. - K. K. Baczyński   Więc runął łańcuch strzałów. Najpierw po ogniwie sypał się na bruk dźwięcząc, potem coraz ciężej. I świst, jakby jęk łuku zerwanej cięciwy. To ziarna kul jak długie rozpalone węże. Ulica była ciemna. Bił głos. Z okien nisko zlęknionych oczu płatek. Od krwi było ślisko  - K. K. Baczyński   /fragmenty   Nasze czasy mają swoje ciemne jądra. Jeśli Twoja poezja ma być radarem, to sam styl, język powinien stać się niemal przezroczysty, a może przezro-czysty, ...czysty, a nie, jak to określiła Dagna, koturnowy.    
    • Wiesław J.K.
      Różowe okulary

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @aniat. a to przychodzi z czasem ;-)
    • Wiesław J.K.
      (... goździk)

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Wiesław J.K. @Natuskaa Niech dowodem na to będzie moje zdjęcie profilowe na tym portalu. Znam dwie osoby, jedna to moja znajoma, która posiada kilkanaście kwiatów doniczkowych, a druga to moja siostrzyczka, która również ma parę kwiatów doniczkowych, a w ogródku różne kwiaty ogrodowe.  Wiele, wiele lat temu ostatni raz kupiłem kwiaty cięte. Osobiście preferuję kwiaty doniczkowe i ogrodowe. Teraz, szczerze mówiąc dzięki rozmowie o kwiatach z moją siostrzyczką, jak mam okazję kupić kwiaty to kupuję właśnie takie, czyli doniczkowe. Pozdrawiam :-)))
    • Naram-sin
      Krople

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Napisany niemal perfekcyjnie. Świetna metaforyka tworzy niepokojący nastrój mrocznego misterium. I tak jak w chrześcijaństwie, woda święcona daje władzę nad demonami, tak tutaj woda deszczowa staje się źródłem mocy. Sakralny wymiar objawia się też w całej naturze. Przypomina to oswajanie zjawisk, być może inicjację, przejście od dzieciństwa (gdy deszczowe pareidolie budziły lęk) do dorosłości, kiedy to podmiot liryczny przejął nad nimi kontrolę poprzez stawienie im czoła w jakiejś wcześniejszej próbie (ekspozycja na deszcz, zaklęcia dodające odwagi).
    • Naram-sin
      wyjątkowe wspomnienie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Usuń może z drugiej części wiersza nadmiar zaimków - ta przyjaźń, te chmury, stały się one...Tekst nabierze miękkości. Zastanów się też, czy konieczny jest przymiotnik 'zaskakujący'.  Obraz niby prosty, bezpretensjonalny, ale sięga głębiej pod podszewkę zwyczajności sytuacji lirycznej. Jest emocja, na całe szczęście zakodowana w elementach otoczenia składających się na wyjątkowy nastrój chwili.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...