Zima ludzka

[Kolos94]

w mieście, miasteczku czy we wsi i jeszcze
gdzieś pośród lasów pozornej natury
to znaczy wszystko-tutaj; gdzie wszak już nie znamy
określeń i hierarchii w rozmytej przestrzeni
w każdym-tym razie tutaj śnieg dziś
czysty czasem
choć jakże często też przez ludzi u-moczony
żółtawą barwą, upaprany poczerniały
zalega miękko, prosto, niejako przestrzennie
w obszary życia
tak po prostu

ktoś idzie jak na codzień, jedzie tak jak zwykle
(z domu do szkoły, z roboty do domu)
cieszy się, klnie, rozważa albo nic nie czuje
w zwykłym odruchu czasu naprzemianległego
i marznie, grzeje się, i znów marznie w nadzwyczaj
sposób niezwykły, w krótkie dni, przeciągłe noce
w mimochód pędu za spowszechnionym etosem
już dawno wypalonym bezwonną ideą
istnienia ot, tak sobie wbrew wszystkim koncepcjom

i wczesnym zmierzchem ginie w rozproszeniu świateł
miast, osad, wsi, miasteczek rozsianych po lądzie

wciąż i wciąż skutym litym mrozem ram istnienia

[Gość]

Już sam tytuł jest dziwny. Co to znaczy zima "ludzka". Człowiek nie wymyślił zimy jako takiej.
I jedno mnie rozbawiło - ale bez urazy - "mimochód pędu"... kurcze, w życiu bym nie wymyślił.

[Gość]

Już sam tytuł jest dziwny. Co to znaczy zima "ludzka". Człowiek nie wymyślił zimy jako takiej.
I jedno mnie rozbawiło - ale bez urazy - "mimochód pędu"... kurcze, w życiu bym nie wymyślił.

[Kolos94]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie pojmuje, jak można nie zrozumieć tak elementarnie prostego epitetu jak "Zima ludzka"... śnieg też nie jest "dobry" tak dosłownie, a przecież stał się taki w wierszu Herberta...
Czy ty człowieku wiesz co to znaczy język poetycki?