wieści z przedzimia
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Zorya Holmes 17
Zastanawiałam się, o czym mówi ten wiersz, ale chyba najbardziej o życiu i jego różnych smakach i smaczkach. Czasem słodkich, czasem wytrawnych, żeby nie usypiać zmysłów i naszej czujności na świat.
Edytowane przez Zorya Holmes (wyświetl historię edycji)0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 34 odpowiedzi
- 660 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 602 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 792 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 619 wyświetleń
-
- 19 odpowiedzi
- 437 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Claire · Opublikowano
@huzarc "Dokąd ta wojna nas zaprowadzi" można najtrafniej dowiedzieć się z komentarzy czytelników, zamieszczonych pod codziennymi wiadomościami na temat Ukrainy. Politycy rządzą się swoimi prawami... Niewątpliwie nadeszły smutne czasy, którym ciężko jest sprostać. Codzienny niepokój powala nawet najtwardszych. Nieustającego optymizmu życzę(mimo wszystko)...I jedynie widoku spadających gwiazd :) -
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@MIROSŁAW C. Dzięki Mirosławie. Uwielbiam ciszę, wszystko ściszam, dla mnie świat jest za głośny. Czasem nawet słyszę czyjeś myśli :) @Zorya Holmes Nie, nie - od polityki jestem daleko. Bardziej wolność słowa pisanego :) -
Przez Leszczym · Opublikowano
@Robert Witold Gorzkowski e nie przesadzajmy, ale dziękuje. -
Przez Milady · Opublikowano
W Stumilowym Lesie sto milionów gwiazd świeci na nasz świat - ostatni raz. Dziś w nocy spadnie komet grad, zapłonie las, w popiołach traw nie ujrzysz naszych ciał. Ostatni raz - skłębiony w dym, ognisty ptak opowie nam, że widział, jak: Prosiaczek - stary knur, obdarty z marzeń, ostatni z rodu pręgowanych świń - gdy przyszedł czas, przeklinał nieistnienie gwiazd. Puchatek, senny miś, zmęczony trwaniem, największy wróg przepracowanych pszczół - w ostatnią noc, niedźwiadek schował się pod koc. Tygrysek śmiał się w głos - przeskoczyć wieczność dla niego tyle, co przeskoczyć sny. Gdy już się wzbił, pozostał po nim tylko pył. Króliczek gwizdał w rytm, schodząc do labiryntu niezliczonych nór. Znikając w nim, pamiętał, by nie zamknąć drzwi. Tylko Osiołek wciąż się uśmiecha - on wie, że nie może zginąć, bo go tu nie ma. Lalalala lalalalala lalalalala lalalala -
Przez Zorya Holmes · Opublikowano
Witaj, Claire. Twój wiersz jest bardzo majestatyczny, uroczysty i jednocześnie transcendentalny. Pomyślałam sobie o Bogu, o Jego obecności we wszechświecie, którą peel chłonie wszystkimi swoimi zmysłami, także tymi, które pozwalają odbierać sygnały niematerialne, metafizyczne. miłego dnia :)
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się